W dzisiejszym świecie Rusznikarstwo stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy mówimy o Rusznikarstwo w kontekście historycznym, społecznym, technologicznym czy naukowym, jego wpływ i znaczenie są niezaprzeczalne. W ostatnich dziesięcioleciach zainteresowanie Rusznikarstwo wzrosło wykładniczo, co doprowadziło do większej analizy i dyskusji na temat jego implikacji i konsekwencji. Od początków po przyszłość Rusznikarstwo jest tematem, który wywołuje żarliwe debaty i sprzeczne opinie, co sprawia, że jego badanie jest niezbędne do zrozumienia otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Rusznikarstwo, mając na celu zapewnienie szerokiego i wzbogacającego spojrzenia na ten ważny temat.
Rusznikarstwo – rzemiosło w którego zakres wchodzi produkcja i naprawa broni strzeleckiej. Osoba zawodowo zajmująca się rusznikarstwem nazywana jest rusznikarzem[1][2].
W Polsce rusznikarstwo jest zawodem pozaszkolnym, wykonywać może go więc osoba po ukończeniu praktyk czeladniczych i uzyskaniu uprawnień czeladnika lub mistrza[3].
W dawnej Polsce była to gałąź rzemiosła, zajmująca się produkcją i naprawą ręcznej broni palnej. Na ziemiach polskich pojawiło się w XV wieku. Rusznikarze wchodzili przeważnie w skład cechów ślusarskich i ślusarsko-kowalskich. Od XVI wieku powstawały osobne cechy rusznikarzy. Często tworzyli wspólne cechy wraz z puszkarzami i łożownikami. Największymi ośrodkami rusznikarstwa były Gdańsk, Kraków, a na Śląsku Wrocław[4]. Cech rusznikarzy jest wymieniany jako jeden z ponad sześćdziesięciu cechów obecnych w Poznaniu w XVI w.[5]