Ruciane
Temat Ruciane wzbudził ostatnio duże zainteresowanie i debatę. Od momentu pojawienia się Ruciane przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, generując szeroki wachlarz opinii i perspektyw. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Ruciane, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i kultury. Na tych stronach zagłębimy się w historyczne korzenie Ruciane, zbadamy jego ewolucję w czasie i ocenimy jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Dodatkowo zbadamy przyszłe implikacje Ruciane i omówimy możliwe scenariusze, które mogą się rozwinąć wokół tego tematu.
| Dzielnica Rucianego-Nidy | |
 Ulica Dworcowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Miasto | |
| W granicach Rucianego-Nidy |
1966 (1958)[1] |
| Wysokość |
110 m n.p.m. |
Położenie na mapie Rucianego-Nidy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu piskiego  | |
Położenie na mapie gminy Ruciane-Nida  | |
 53°39′05″N 21°33′47″E/53,651289 21,563158
| |
Ruciane (niem. Rudczanny, od 1936 Niedersee[2]) – dawniej odrębna miejscowość, obecnie dzielnica Rucianego-Nidy w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim.
Historia
Ruciane powstało jako wieś przy leśniczówce[3]. Jeszcze pod koniec XIX wieku Ruciane było małą kolonią leśną wsi Guzianka[4]. Wzrost znaczenia miejscowości (ówcześnie w Prusach Wschodnich) był związany z wybudowaniem tu tartaku, smolarni i suszarni nasion leśnych, oraz doprowadzeniem w latach 1883–1898 kolei, a także rozwojem szlaku wodnego związany z budową śluzy w Guziance i otwarciem przystani żeglugowej. W krótkim czasie powstało tu jedno z popularniejszych letnisk Prus Wschodnich. Około roku 1900 otwarto tu należący do Maksa Kocha hotel, który w roku 1905 dysponował 60 miejscami noclegowymi w 33 pokojach[4].
Początkowo Ruciane było gromadą w gminie Ukta, należącej do powiatu mrągowskiego. Jesienią 1954 utworzono gromadę Ruciane składającą się z Rucianego i Nidy[5]. 1 stycznia 1955 gromadę Ruciane przeniesiono do powiatu piskiego[6]. 1 stycznia 1958 gromada Ruciane otrzymała prawa osiedla (a więc równocześnie Ruciane i Nida ustanowiły wspólny organizm aczkolwiek o nazwie Ruciane)[7]. W 1961 roku powierzchnia osiedla wynosiła 20,47 km² i liczyło 2921 mieszkańców[8]. 1 stycznia 1966 roku osiedlu Ruciane nadano prawa miejskie, a nowe miasto otrzymało nazwę Ruciane-Nida[7].
Przypisy
- ↑ Nazwa Ruciane-Nida ustanowiona wraz z nadaniem osiedlu Ruciane praw miejskich w 1966, jednak wspólny organizm z Nidą Ruciane stanowiło już od 1958 roku, kiedy to powstało osiedle Ruciane
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. Nr 142, poz. 262)
- ↑ Sylwia Kulczyk, Edyta Tomczyk, Tomasz Krzywicki, Jacek Tokarski: Mazury. Praktyczny przewodnik. Bielsko-Biała: Pascal, 2008, s. 95.
- ↑ a b Wojciech Kujawski: Krutynia. Szlak Wodny. Ilustrowany przewodnik po dawnych mazurach. Olsztyn: QMiKa, 2007, s. 368. ISBN 978-83-923903-2-9.
- ↑ Uchwała Nr 18 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu mrągowskiego; w ramach Zarządzenia Nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z dnia 20 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 50)
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 252 (§9b)
- ↑ a b Dz.U. z 1965 r. nr 54, poz. 334
- ↑ Miasta polskie w Tysiącleciu, przewodn. kom. red. Stanisław Pazyra, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków, 1965-1967
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonie | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Przysiółek | |
| Części miasta | |
| Nieoficjalne części miasta | |
| Nieoficjalna część wsi |
