Romuald Kamiński
W dzisiejszym świecie Romuald Kamiński staje się coraz ważniejszy w różnych aspektach życia codziennego. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Romuald Kamiński stał się podstawowym elementem wpływającym na nasze decyzje, opinie i działania. Z biegiem czasu Romuald Kamiński ewoluował i nabrał nowych wymiarów, skłaniając nas do refleksji nad jego wpływem na społeczeństwo i rozwój ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Romuald Kamiński i przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach, a także jego rolę w kształtowaniu naszego dzisiejszego świata.
 Romuald Kamiński (2018) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1955 | ||
| Biskup diecezjalny warszawsko-praski | |||
| Okres sprawowania |
od 2017 | ||
| Biskup koadiutor warszawsko-praski | |||
| Okres sprawowania |
2017 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
7 czerwca 1981 | ||
| Nominacja biskupia |
8 czerwca 2005 | ||
| Sakra biskupia |
23 czerwca 2005 | ||
| Data konsekracji |
23 czerwca 2005 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Ełk | ||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
Romuald Kamiński (ur. 7 lutego 1955 w Janówce) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy ełcki w latach 2005–2017, biskup koadiutor warszawsko-praski w 2017, biskup diecezjalny warszawsko-praski od 2017.
Życiorys
Urodził się 7 lutego 1955 w Janówce[1] jako najstarszy syn spośród pięciorga dzieci Hieronima i Teresy Kamińskich[2]. Jego siostra Samuela wstąpiła do zgromadzenia elżbietanek i została przełożoną prowincji warszawskiej. Kształcił się w szkole zawodowej w Augustowie i technikum w Białymstoku[2]. W latach 1975–1981 kształcił się w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, a w 1981 także w Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie. Uzyskał magisterium z teologii w zakresie patrologii. Święceń prezbiteratu udzielił mu 7 czerwca 1981 w Warszawie miejscowy biskup pomocniczy Jerzy Modzelewski[1]. Inkardynowany został do archidiecezji warszawskiej[3].
W latach 1981–1983 pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Otwocku[4]. Od 1983 do 1992 pełnił funkcję administratora Domu Arcybiskupów Warszawskich i referenta w Sekretariacie Prymasa Polski[4][5]. Jednocześnie był kapelanem prymasa Józefa Glempa[5]. W 1992 został inkardynowany do nowo ustanowionej diecezji warszawsko-praskiej[6]. W tym samym roku objął funkcję kanclerza kurii biskupiej. Wszedł też w skład kolegium konsultorów i rady kapłańskiej tej diecezji. W 1998 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości[3].
8 czerwca 2005 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji ełckiej i biskupem tytularnym Aguntum[3][7]. Święcenia biskupie otrzymał 23 czerwca 2005 w katedrze św. Wojciecha w Ełku[8]. Udzielił mu ich arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, w asyście Jerzego Mazura, biskupa diecezjalnego ełckiego, i Kazimierza Romaniuka, biskupa seniora warszawsko-praskiego[8][6]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Sub Tuum praesidium” (Pod Twoją obronę)[9].
14 września 2017 papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa koadiutora diecezji warszawsko-praskiej[10][11], który objął 19 września 2017[12]. 8 grudnia 2017, po przyjęciu przez papieża rezygnacji arcybiskupa Henryka Hosera, objął urząd biskupa diecezjalnego[13][14]. Ingres do bazyliki katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie odbył 20 stycznia 2018[15].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski został przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Litwy[9] i Zespołu ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia[16], delegatem ds. Dialogu Katolików i Muzułmanów[17] i ds. Duszpasterstwa Strażaków[18], a także członkiem Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Rady ds. Rodziny, Rady ds. Dialogu Religijnego i Zespołu ds. Kontaktów z Przedstawicielami Kościoła Greckokatolickiego na Ukrainie[9].
Był współkonsekratorem podczas sakr nuncjusza apostolskiego w Zimbabwe Marka Zalewskiego (2014) i biskupów pomocniczych warszawsko-praskich: Jacka Grzybowskiego (2020) i Tomasza Sztajerwalda (2024)[6].
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2019 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej[19].
Rada Wspólna Katolików i Muzułmanów przyznała mu tytuł Człowieka Dialogu 2016[20].
Przypisy
- ↑ a b G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 153. ISBN 83-911554-0-4.
- ↑ a b A. Stelmasiak. Prymas nie chciał oddać ks. Kamińskiego. „Niedziela”. Nr 39/2017 (edycja warszawska). s. 3. .
- ↑ a b c Nomina dell’Ausiliare di Ełk (Polonia). press.vatican.va, 2005-06-08. . (wł.).
- ↑ a b Mamy naszego Biskupa. diecezja.waw.pl (arch.). .
- ↑ a b Ks. Romuald Kamiński biskupem pomocniczym w Ełku (rozszerzona). ekai.pl (arch.), 2005-06-08. .
- ↑ a b c Romuald Kamiński. catholic-hierarchy.org. . (ang.).
- ↑ Ks. Romuald Kamiński biskupem pomocniczym w Ełku. ekai.pl (arch.), 2005-06-08. .
- ↑ a b Ełk: ks. Romuald Kamiński przyjął sakrę biskupią. ekai.pl (arch.), 2005-06-23. .
- ↑ a b c Romuald Kamiński na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). .
- ↑ Nomina del Coadiutore di Warszawa-Praga (Polonia). press.vatican.va, 2017-09-14. . (wł.).
- ↑ Warszawa-Praga: bp Romuald Kamiński – biskupem koadiutorem diecezji warszawsko-praskiej. nuncjatura.pl, 2017-09-14. .
- ↑ Objęcie urzędu biskupa koadiutora przez Ks. Bp. Romualda Kamińskiego. diecezja.waw.pl (arch.), 2017-09-19. .
- ↑ Rinuncia e successione del Vescovo di Warszawa-Praga (Polonia). press.vatican.va, 2017-12-08. . (wł.).
- ↑ Warszawa-Praga: Rezygnacja abp. Henryka Hosera SAC. Bp Romuald Kamiński – biskupem warszawsko-praskim. episkopat.pl (arch.), 2017-12-08. .
- ↑ Ingres biskupa Romualda Kamińskiego do katedry warszawsko-praskiej. tvp.info (arch.), 2018-01-20. .
- ↑ Historyczne spotkanie Episkopatu Polski w Lublinie. ekai.pl, 2017-10-14. .
- ↑ Wybory 374. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.), 2016-10-04. .
- ↑ Wybory 388. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2021-03-11. .
- ↑ Bp Romuald Kamiński otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. ekai.pl, 2019-10-29. .
- ↑ Bp Romuald Kamiński Człowiekiem Dialogu 2016. ekai.pl, 2017-01-14. .
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Romualda Kamińskiego na stronie diecezji warszawsko-praskiej. .
- Nota biograficzna Romualda Kamińskiego na stronie diecezji ełckiej. .
- Romuald Kamiński na stronie Konferencji Episkopatu Polski .
- Romuald Kamiński , catholic-hierarchy.org (ang.).