Obecnie Roman Kulej stał się tematem zainteresowania wielu ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje dla nauki i technologii, Roman Kulej przyciągnął uwagę naukowców, badaczy i specjalistów z różnych dziedzin. Kontynuując eksplorację wymiarów Roman Kulej, napotykamy nieskończone możliwości i wyzwania, które zapraszają nas do refleksji nad jego znaczeniem w naszym codziennym życiu. W tym artykule przyjrzymy się bliżej Roman Kulej i jego wpływowi na nasze codzienne życie, a także możliwościom, jakie oferuje na przyszłość.
Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1929 |
---|---|
Data śmierci |
1 grudnia 2015 |
Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Mysłowicach | |
Okres |
od 20 listopada 1959 |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Prezydium MRN/Naczelnik/Prezydent Dąbrowy Górniczej | |
Okres |
od 15 stycznia 1972 |
Poprzednik |
Marian Wysocki (przewodniczący MRN) |
Następca |
Jerzy Talkowski (prezydent) |
Roman Kulej (ur. 1 listopada 1929 w Kulejach[1], zm. 1 grudnia 2015[2]) – polski działacz samorządowy i nauczyciel, w latach 1959–1972 przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Mysłowicach, w latach 1972–1982 kolejno przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej, naczelnik i prezydent Dąbrowy Górniczej.
Absolwent Liceum Pedagogicznego w Wieluniu i Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego, przez pewien czas pracował w oświacie[1]. Od 20 listopada 1959 do 12 stycznia 1972 pełnił funkcję przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Mysłowicach[3]. Następnie w styczniu 1972 na polecenie wojewody Jerzego Ziętka przeniósł się na analogiczne stanowisko w Dąbrowie Górniczej, która pod jego rządami znacznie zwiększyła liczbę mieszkańców i powierzchnię, a także rozwinęła przemysł (m.in. Hutę Katowice)[2]. W grudniu 1973 jego stanowisko przekształciło się w naczelnika miasta, a po przekroczeniu liczby 50 tysięcy mieszkańców – w prezydenta. Pełnił funkcję do 31 października 1981[4]. W latach 1985–1990 dyrektor w Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach[1].
4 grudnia 2015 pochowany na Cmentarzu na Górce Gołonoskiej w Dąbrowie Górniczej[2].