Rolando Santos

W tym artykule omówimy Rolando Santos, bardzo ważny temat, który w ostatnim czasie przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Rolando Santos to temat, który wywołał debatę, kontrowersje i wzbudził zainteresowanie szerokiego spektrum ludzi. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przeanalizować wszystkie aspekty związane z Rolando Santos, aby zrozumieć jego wpływ, konsekwencje i poszukać możliwych rozwiązań lub odpowiedzi. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy, zaprezentowane zostaną odpowiednie dane i przedstawione zostaną szczegółowe refleksje na temat Rolando Santos, próbując rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak istotny.

Rolando Crisostomo Santos
Biskup
Ilustracja
Herb duchownego Caritas et missio
Kraj działania

Papua-Nowa Gwinea

Data i miejsce urodzenia

21 marca 1949
Malabon

Biskup Alotau-Sideia
Okres sprawowania

od 2011

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zgromadzenie Misji

Śluby zakonne

17 czerwca 1971

Prezbiterat

1 czerwca 1974

Nominacja biskupia

6 kwietnia 2011

Sakra biskupia

3 lipca 2011

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 lipca 2011

Konsekrator

Francesco Panfilo SDB

Współkonsekratorzy

Francisco Padilla
John Ribat MSC

Rolando Crisostomo Santos CM (ur. 21 marca 1949 w Malabon) – filipiński duchowny rzymskokatolicki, lazarysta, misjonarz, biskup Alotau-Sideia od 2011.

Biografia

Rolando Crisostomo Santos urodził się 21 marca 1949 w Malabon na Filipinach. W 1966 wstąpił do Zgromadzenia Misji. Kształcił się na Filipinach i w Stanach Zjednoczonych[1]. 17 czerwca 1971 złożył śluby wieczyste. 1 czerwca 1974 otrzymał święcenia prezbiteratu i został kapłanem swojego zgromadzenia.

Przez pierwszy rok kapłaństwa był wychowawcą w Seminarium św. Wincentego Ferrera w Iloilo. Następnie pracował jako wikariusz i proboszcz na parafii w Calumpang. W 1981 został dyrektorem Seminarium Internum w Vincentian Hills w Angono. Od 1984 rektor Misjonarskiego Seminarium św. Wincentego w Quezon City. W 1987 został dyrektorem Prowincji Filipin Sióstr Miłosierdzia i wikariuszem parafii oraz przełożonym wspólnoty misjonarskiej przy sanktuarium w Muntinlupie[1].

W 2001 wyjechał do Papui-Nowej Gwinei, gdzie został ojcem duchowym oraz ekonomem Seminarium Ducha Świętego w Bomana, w archidiecezji Port Moresby. W 2008 i 2009 pełnił funkcję sekretarza Konferencji Episkopatu Papui-Nowej Gwinei i Wysp Salomona. Był wizytatorem prowincji filipińskiej Zgromadzenia Misji, przełożonym misji wincentyńskich w Papui-Nowej Gwinei i na Wyspach Salomona oraz przewodniczącym Konferencji Wizytatorów Azji i Pacyfiku[1].

6 kwietnia 2011 papież Benedykt XVI mianował go biskupem Alotau-Sideia[2]. 3 lipca 2011 przyjął sakrę biskupią z rąk swojego poprzednika, koadiutora arcybiskupa Rabaulu Francesca Panfilo SDB. Współkonsekratorami byli nuncjusz apostolski w Papui-Nowej Gwinei Francisco Padilla oraz arcybiskup Port Moresby John Ribat MSC.

Przypisy

Bibliografia