Rodatycze

W tym artykule zajmiemy się kwestią Rodatycze z różnych perspektyw, aby zaoferować wszechstronną i kompletną wizję tej kwestii. Zbadamy jego historię, implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa, postęp i wyzwania, jakie wokół niego powstały, a także opinie ekspertów i liderów opinii na ten temat. Rodatycze to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, dlatego ważne jest, aby zagłębić się w jego zrozumienie i analizę, aby uzyskać szerszą i wzbogacającą wizję. W tym artykule zamierzamy zaoferować szczegółowe i rygorystyczne podejście do Rodatycze, mając na celu wniesienie wkładu w wiedzę i refleksję na ten temat.

Rodatycze
Родатичі
Ilustracja
Kaplica cmentarna w Rodatyczach
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

gródecki

Populacja (2014[1])
• liczba ludności


1834[1]

Nr kierunkowy

+380 03231

Kod pocztowy

81521

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rodatycze”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rodatycze”
Ziemia49°47′56″N 23°31′07″E/49,798889 23,518611
Multimedia w Wikimedia Commons

Rodatycze (ukr. Родатичі, Rodatyczi, dawniej Городятичі, Horodiatyczi) – wieś położona w rejonie lwowskim obwodu lwowskiego na Ukrainie, na Płaskowyżu Tarnogrodzkim. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Rodatycze w powiecie gródeckim województwa lwowskiego.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1445 r. Należała ona do posiadłości starostwa gródeckiego. Właścicielami był rząd austriacki, Jan Machan i Antonina Mirska, która w 1890 r. przekazała posiadłość założonemu przez siebie Zgromadzeniu Sióstr Opatrzności we Lwowie. Taki stan własności utrzymał się aż do września 1939 r. Wieś od 2 połowy XIX wieku miała połączenie kolejowe.

W 1904 roku wieś liczyła 2177 mieszkańców[2], zaś w 1929 roku zamieszkiwało ją 2561 mieszkańców. Był tu kościół rzymskokatolicki pw. Św. Trójcy i cerkiew greckokatolicka. Właścicielami ziemskimi byli: Józef Habuda i Władysław Ostrowski, bydłem handlował – H. Egort, kowalem był – J. Kaliciak, młyn prowadził – L. Biernat, było Kółko Rolnicze, szewcem był – J. Kaniak. W okresie międzywojennym pozostał tylko kościół rzymskokatolicki, parafia unicka przestała istnieć.

We wrześniu 1939 roku samoloty niemieckie zbombardowały znajdującą się we wsi stację kolejową. Na jej terenie miały miejsce działania zbrojne będące częścią bitwy pod Jaworowem. Po zajęciu przez ZSRR zorganizowano na jej terenie obóz przejściowy dla więźniów NKWD.

W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 18 Polaków[3].

W Rodatyczach urodził się Antoni Procajłowicz – polski malarz, ilustrator książek, twórca grafik i plakatów, tworzący w stylu secesji[4].

Kościół rzymskokatolicki w Rodatyczach.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Історія села. rodatychirada.wordpress.com. . (ukr.).
  2. ↑ Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytorialnych kraju, Lwów 1904.
  3. ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 217, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  4. ↑ Zespół Szkół Plastycznych w Lublinie | Nauczyciele Lubelskiej Szkoły Plastycznej , liceumplastyczne.lublin.pl .

Bibliografia

  • Księga Adresowa Polski z 1929 r.
  • Z. Schneigert – Obozy NKWD jeńców polskich z lat 1939–1941 w Małopolsce Wschodniej, Semper Fidelis 3-4 1992

Linki zewnętrzne