W dzisiejszym świecie Rochus Nastula stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Rochus Nastula nadal przyciąga uwagę milionów osób na całym świecie. Z historią sięgającą wieków, Rochus Nastula ewoluował i dostosował się do zmian i postępu współczesnego społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystko, co jest związane z Rochus Nastula, od jego początków po jego obecny wpływ na różne aspekty życia codziennego.
Pełne imię i nazwisko |
Rochus Karol Nastula | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 sierpnia 1902 | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
17 marca 1977 | ||||||||||||||||||||
Wzrost |
164 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Rochus Karol Nastula, ps. „Roch” (ur. 15 sierpnia 1902 w Lipinach, zm. 17 marca 1977 w Świętochłowicach) – polski piłkarz grający na pozycji środkowego napastnika, trener piłkarski. Król strzelców Ekstraklasy 1929.
Z zawodu ślusarz, po wojnie górnik.
Nastula był wychowankiem klubu Silesia Lipiny. W 1922 przeniósł się do innej drużyny w tej miejscowości, Naprzodu, w której występował do 1926. Odszedł po nałożeniu dyskwalifikacji za próbę wyłudzenia od klubu zwrotu zarobków za dzień, w którym nie pracował, lecz grał w piłkę[1].
W latach 1927–1929 reprezentował barwy Czarnych Lwów, rozgrywając 58 spotkań ligowych i zdobywając 57 bramek. Jednocześnie pracował w fabryce konserw mięsnych. Pomimo iż pod koniec sezonu 1929 opuścił kilka spotkań z powodu kontuzji, został królem strzelców rozgrywek (25 trafień)[2], jako pierwszy Ślązak w historii[3]. Jest najskuteczniejszym zawodnikiem w historii występów Czarnych w elicie[4], ponadto ich rekordzistą w liczbie bramek zdobytych w jednym meczu ekstraklasy (cztery z 1.FC Katowice w sierpniu 1928) oraz w liczbie kolejnych spotkań z hat-trickiem (trzy w czerwcu 1929). Charakteryzował się znakomitym wyszkoleniem technicznym, intuicją i sprytem, pomimo słabych warunków fizycznych. Preferował grę bezkontaktową[1]. Jako pierwszy zagrał w polskiej lidze rok po roku w dniu swoich urodzin[5].
W 1930 wrócił do Naprzodu i występował w nim do 1935, bezskutecznie próbując awansować do ekstraklasy. Odrzucił wiele propozycji przeniesienia się do innych zespołów. Nie zagrał nigdy w reprezentacji Polski, jako jedyny król strzelców ekstraklasy w okresie międzywojennym.
Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem, prowadził po wojnie Szombierki Bytom, Liniarnię Bytom, ŁTS Łabędy, Hejnał Kęty i Garbarnię Brzeg. Zmarł w rodzinnych Lipinach (od 1951 dzielnicy Świętochłowic) w wieku 74 lat.
Klub | Sezon | Liga | Liga | |
---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | |||
Czarni Lwów | 1927 | Liga | 10 | 9 |
1928 | Liga | 28 | 23 | |
1929 | Liga | 20 | 25 | |
Ogólnie w karierze | 58 | 57 |