Robert Christgau

Dziś Robert Christgau to temat, który zyskał niespotykane dotąd znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od polityki po technologię, naukę i kulturę, Robert Christgau stał się wspólnym punktem zainteresowania ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Znaczenie zrozumienia i przeanalizowania Robert Christgau polega na jego znaczącym wpływie na nasze codzienne życie, a także przyszłość ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Robert Christgau, analizując jego implikacje, wyzwania i możliwości, aby zaoferować wszechstronną wizję tego zjawiska, która nie pozostawi nikogo obojętnym.

Robert Christgau
Ilustracja
Robert Christgau (2010)
Data urodzenia

18 kwietnia 1942

Zawód, zajęcie

dziennikarz muzyczny

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Robert Christgau (ur. 18 kwietnia 1942) – amerykański dziennikarz, krytyk muzyczny; który sam siebie obwołał „naczelnym amerykańskim krytykiem rockowym” (ang. Dean of American Rock Critics)[1][2].

Życiorys i działalność

Dorastał w Nowym Jorku, jak sam twierdzi, muzyką rockową zainteresował się po przyjeździe do miasta Alana Freeda w 1954. W 1962 uzyskał stopień licencjata z języka angielskiego w Dartmouth College[3]. Początkowo pisał opowiadania, następnie był dziennikarzem sportowym, wreszcie dostał posadę w gazecie „The Star-Ledger” w Newark[3]. Po opublikowaniu jednego z jego reportaży w magazynie „New York”, na początku 1967 otrzymał propozycję pracy w magazynie „Esquire”. W 1969 w wyniku zamknięcia redagowanej przez siebie kolumny przeniósł się do The Village Voice. W 1971 opracował i zainaugurował sondę Pazz & Jop; wyniki są publikowane na łamach „The Village Voice” corocznie w lutym. Przez kilkanaście lat prowadził na łamach gazety kolumnę Consumer Guide. W 1972 objął posadę krytyka w tabloidzie „Newsday”. Od lat 90. recenzje były równolegle publikowane na oficjalnej stronie internetowej dziennikarza.

Z „The Village Voice” odszedł w sierpniu 2006, krótko po przejęciu gazety przez spółkę Village Voice Media[2]. Od grudnia 2006 kolumna Christgau w „Newsday” była publikowana online za pośrednictwem serwisu MSN Music (od czerwca 2007 co miesiąc). Pierwotnie dział zawierał 18-20 krótkich recenzji zakończonych klasyfikacją od A+ do E-. W 1990 Christgau zmienił formułę zamieszczania recenzji, grupując je tematycznie (od najsłabszych do najlepszych albumów wydanych w danym miesiącu). Od sierpnia do końca 2007 był dziennikarzem Rolling Stone[4]. Od marca 2008 do zamknięcia gazety w marcu 2009 wchodził w skład zespołu redakcyjnego magazynu „Blender”[5].

Jako najlepszych muzyków w historii wymienia takich jak Louis Armstrong, Thelonious Monk, Chuck Berry, The Beatles i New York Dolls[6].

Przypisy

  1. ↑ Robert Christgau, Dean of American Rock Critics. robertchristgau.com. . (ang.).
  2. ↑ a b Judy Rosen: X-ed Out: The Village Voice fires a famous music critic. slate.com, 5 września 2006. . (ang.).
  3. ↑ a b Christgau, Robert (2004), „A Counter in Search of a Culture”. Any Old Way You Choose It, Cooper Square Press, s. 2.
  4. ↑ Robert Christgau: Poptastic bye-bye. ARTicles . 27 marca 2009. . . (ang.).
  5. ↑ „Blender”, s. 16, czerwiec 2008. Dennis Publishing. 
  6. ↑ Barbara O'Dair: A conversation with Robert Christgau. Salon, 9 maja 2001. . . (ang.).

Linki zewnętrzne