Obecnie Rhaebo atelopoides to temat, który wywołuje duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Jego znaczenie i wpływ są widoczne w różnych obszarach, od polityki po codzienne życie ludzi. Stało się kluczowym punktem porządku publicznego, napędzającym dyskusje i działania w poszukiwaniu rozwiązań. Rhaebo atelopoides przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli, motywując do badań, demonstracji i znaczących zmian w sposobie, w jaki ludzie postrzegają tę kwestię i działają. W tym artykule szczegółowo i obiektywnie zbadamy różne perspektywy i aspekty związane z Rhaebo atelopoides, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję jego znaczenia w naszym społeczeństwie.
Rhaebo atelopoides | |||
(Lynch & Ruiz-Carranza, 1981) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Rhaebo atelopoides | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
![]() |
Rhaebo atelopoides – gatunek południowoamerykańskiego płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych (Bufonidae). Endemit Kolumbii, krytycznie zagrożony wyginięciem.
Gatunek ten opisali w 1981 roku John Douglas Lynch i Pedro Miguel Ruiz-Carranza, nadając mu nazwę Bufo atelopoides. W rodzaju Andinophryne umieścił go w 1985 roku Hoogmoed[2]. W 2015 roku na podstawie badań genetycznych rodzaj Andinophryne został zsynonimizowany z Rhaebo[3].
Rhaebo atelopoides jest endemitem Kolumbii, występuje jedynie w okolicach miejsca typowego w Parku Narodowym Munchique na zachodnich zboczach Kordyliery Zachodniej w departamencie Cauca, na południowym zachodzie kraju[1]. Miejsce typowe znajduje się na wysokości 2190 m n.p.m.[1]
Płaz ten zamieszkuje tropikalne wilgotne lasy górskie. Niewielką liczbę osobników schwytano obok drogi gruntowej przebiegającej przez park narodowy i na roślinności 40 cm nad ziemią[1].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN płaz ten od 2019 roku klasyfikowany jest jako gatunek krytycznie zagrożony (CR, ang. Critically Endangered); wcześniej, od 2004 roku uznawano go za gatunek niedostatecznie rozpoznany (DD, ang. Data Deficient)[1].
Gatunek opisano na podstawie dwóch zaledwie osobników złapanych w roku 1980 i przez wiele lat brak było kolejnych stwierdzeń. W 2017 roku odłowiono dwa kolejne osobniki i obserwowano około 10 innych[1].
Liczebność gatunku prawdopodobnie spada ze względu na kurczący się zasięg występowania i spadek jakości siedlisk[1].
Zagrożenie dla gatunku stanowią: wylesianie na terenie i wokół Parku Narodowego Munchique na potrzeby upraw rolnych, w tym nielegalnych, oraz zanieczyszczenia wody pochodzące z tychże upraw[1].