Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej mężczyzn

W tym artykule zbadamy znaczenie Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej mężczyzn we współczesnym społeczeństwie. Od jego znaczenia w środowisku akademickim po wpływ na życie codzienne, Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej mężczyzn odgrywa fundamentalną rolę w naszym rozumieniu otaczającego nas świata. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne aspekty i wymiary Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej mężczyzn, od jego historycznych początków po obecne zastosowania. Podobnie rozważymy różne perspektywy i podejścia, które pojawiły się wokół Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej mężczyzn, wzbogacając w ten sposób nasze ogólne zrozumienie tego tematu. Ten artykuł ma na celu zagłębienie się w istotność i znaczenie Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej mężczyzn w naszym obecnym społeczeństwie, oferując panoramiczny widok, który pozwala czytelnikowi zrozumieć jego znaczenie i zakres w różnych kontekstach.

Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej
Ilustracja
Flaga Wallis i Futuny
Związek

Fédération de Ligue de Football de Wallis et Futuna

Skrót FIFA

WLF

Mecze
Pierwszy mecz
Wallis i Futuna Wallis i Futuna 0–5 Tahiti Francja
(Numea, Nowa Kaledonia, 11.12.1966)
Najwyższe zwycięstwo
Wallis i Futuna Wallis i Futuna 5–0 Guam 
(Lae, Papua-Nowa Gwinea, 18.09.1991)
Najwyższa porażka
 Tahiti 13–0 Wallis i Futuna Wallis i Futuna
(Papeete, Tahiti, 17.08.1995)

Reprezentacja Wallis i Futuny w piłce nożnej nie należy do Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA) ani Konfederacji Piłkarskiej Oceanii (OFC). Z tej racji nie może brać udziału w Mistrzostwach Świata ani Pucharze Narodów Oceanii. Wallis i Futuna jest terytorium zależnym od Francji w Oceanii, ale mimo tego nie należy do Francuskiego Związku Piłki Nożnej. Stadion reprezentacji nosi nazwę „Stade de Kafika”[1].

Ekipa wystąpiła w sześciu edycjach Igrzysk Południowego Pacyfiku (1966, 1979, 1983, 1987, 1991, a ostatnio w 1995 roku). Zespół dwukrotnie dotarł do ćwierćfinału rozgrywek (w 1979 i 1983 roku). W dwudziestu meczach rozegranych podczas Igrzysk Południowego Pacyfiku drużyna wygrywała tylko czterokrotnie. Według danych z 20 sierpnia 1995 reprezentacja ta rozegrała 20 meczów, z czego wygrała 4 i przegrała 16[2].

  • 1966 – faza grupowa
  • 1979 – ćwierćfinał
  • 1983 – ćwierćfinał
  • 1987 – faza grupowa
  • 1991 – faza grupowa
  • 1995 – faza grupowa

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne