W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Rekared de los Ríos Fabregat, analizując jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i możliwe implikacje na przyszłość. Rekared de los Ríos Fabregat to temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i amatorów, wywołując debaty i dyskusje w różnych obszarach wiedzy. Przez lata Rekared de los Ríos Fabregat oznaczał różne rzeczy dla różnych ludzi, ewoluując i dostosowując się do zmian na świecie. W tym artykule staramy się rzucić światło na Rekared de los Ríos Fabregat i zapewnić kompleksowy przegląd, który pozwala naszym czytelnikom lepiej zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie i znaczenie.
| prezbiter i męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 stycznia 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1936 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | |
| Wspomnienie |
9 grudnia i 22 września |
| Szczególne miejsca kultu |
Archidiecezja walencka |
Rekared de los Ríos Fabregat SDB, (hiszp.) Recaredo de los Ríos Fabregat (ur. 11 stycznia 1893 w Bétera, zm. 9 grudnia 1936 w Picadero de Paterna) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik okresu wojny domowej w Hiszpanii, ofiara prześladowań antykatolickich, hiszpański prezbiter z zakonu salezjanów[1][2][3][4].
Pochodził z religijnej rodziny chrześcijańskiej[3]. Studia podjął w kolegium w Walencji[3]. Śluby zakonne złożył w 1909 r.[3], a w 1917 r. otrzymał sakrament święceń[5]. Pełnił obowiązki przełożonego w Villenie i Alicante[5]. Realizując swój apostolat krzewił kult Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych[5]. W powołaniu wykorzystywał swoje zdolności oratorskie i zdolności artystyczne[3]. Po ataku na szkołę w Alicante (1931 r.)[6] pełnił posługę Barcelonie, Huesca, Campello, Villenie i Walencji[3]. Aresztowany z Józefem Calasanz Marquésem, Antonim Marią Martínem Hernándezem, Julianem Rodríguezem Sánchezem, Józefem Giménez Lópezem, Augustem García Calvo, Janem Martorell Sorią, Jakubem Buch Canalsem i Piotrem Mesonero Rodríguezem[5]. Z pogodą przyjmując swój los[3] zamordowany został 9 grudnia 1936 w Picadero de Paterna[5] za kapłaństwo i stan zakonny[7]. Uznany został za ofiarę nienawiści do wiary (łac. odium fidei)[8]. W więzieniu, w obliczu zagrożenia życia wspierał duchowo współbraci[3].
Proces informacyjny dotyczący męczeństwa Rekareda de los Ríos Fabregata toczył się w Walencji w latach 1953–1955[9]. Uroczystość beatyfikacji odbyła się na placu Świętego Piotra w Watykanie, a dokonał jej papież Jan Paweł II 11 marca 2001 r.[1] w grupie z Józefem Aparicio Sanzem i 232 towarzyszami, pierwszymi wyniesionymi na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu[10][3].
Miejscem kultu Rekareda de los Ríos Fabregata jest archidiecezja walencka[6][4]. Relikwie spoczywają na terenie walenckiej parafii św. Antoniego[4].
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dies natalis (9 grudnia) oraz w grupie Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy (22 września)[3][4].