W dzisiejszym świecie Rejon pytałowski to istotny temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Rejon pytałowski wywołał serię debat i dyskusji na temat jego wpływu na różne aspekty życia codziennego. Jej wpływ rozciąga się na wiele dziedzin, od polityki i ekonomii po kulturę i społeczeństwo. W tym artykule szczegółowo zbadamy zjawisko Rejon pytałowski, analizując jego wiele aspektów i implikacje w dzisiejszym świecie. Poprzez kompleksowe podejście postaramy się rzucić światło na ten złożony i dynamiczny temat, oferując czytelnikowi pełniejszy i wnikliwy pogląd na Rejon pytałowski.
Rejon | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Siedziba | |||||
Populacja (2019) • liczba ludności |
| ||||
Plan rejonu pytałowskiego | |||||
![]() | |||||
Położenie na mapie obwodu pskowskiego![]() | |||||
57°04′N 27°54′E/57,066667 27,900000 | |||||
Strona internetowa |
Rejon pytałowski (ros. Пыталовский район) – rejon w Rosji, w obwodzie pskowskim, ze stolicą w Pytałowie. Sąsiaduje z Łotwą.
W 2010 rejon zamieszkiwało 13 128 osób, w tym 6054 w jego stolicy Pytałowie. Wśród osad wiejskich jedna liczyła 1000-2000 mieszkańców, 12 100-1000 mieszkańców, 107 10-100 mieszkańców, w 184 mieszkało nie więcej niż 10 ludzi, a 22 osady były całkowicie wyludnione[2]. Do 2019 liczba ludności spadła do 10 682 osób[1].
Przed II wojną światową terytorium obecnego rejonu należało do Łotwy. Po powtórnym zajęciu tego państwa przez Związek Sowiecki i utworzeniu Łotewskiej SRR, w 1944 postanowiono odłączyć część ziem Łotewskiej SRR, w tym obecny rejon pytałowski, i przyłączyć je do Rosyjskiej FSRR. Wkrótce po zmianie granic komunistyczne władze rozpoczęły deportacje w odległe rejony ZSRS osób zamieszkujących ten region, które zostały uznane za kułaków, nacjonalistów i ludzi nastawionych antyradziecko. Część ludności łotewskiej nie objęta przymusowymi przesiedleniami, sama przeniosła się do Łotewskiej SRR. Jednocześnie sprowadzano tu osoby narodowości rosyjskiej[3].
Dopiero w 2007 roku Rosja formalnie uznała traktatowo granice Łotwy, za cenę rezygnacji przez Rygę z tego okręgu[4].