Rdzawonos

W tym artykule będziemy eksplorować fascynujący świat Rdzawonos, analizując jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po znaczenie w historii, Rdzawonos odegrał fundamentalną rolę w naszym rozwoju jako jednostek i zbiorowości. Na tych stronach będziemy badać jego ewolucję w czasie, od jego początków do chwili obecnej i zastanawiać się nad jego znaczeniem w przyszłości. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu podejdziemy do Rdzawonos z różnych perspektyw, podkreślając jego znaczenie w takich obszarach, jak kultura, polityka, nauka i technologia. Bez wątpienia Rdzawonos nadal jest przedmiotem zainteresowania i debaty, a poprzez ten artykuł zamierzamy zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.

Rdzawonos
Oenomys
O. Thomas, 1911[1]
Ilustracja
O. hypoxanthus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Arvicanthini

Rodzaj

rdzawonos

Typ nomenklatoryczny

Mus hypoxanthus Pucheran, 1855

Synonimy
Gatunki

4 gatunki (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Rdzawonos[3] (Oenomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[4][5][6].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 130–185 mm, długość ogona 152–200 mm, długość ucha 12–25 mm, długość tylnej stopy 29–35 mm; masa ciała 74–138 g[5][7].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1911 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym O ssakach z północnej Angoli zebranych przez dr. W. J. Ansorge’a, opublikowanym w czasopiśmie „The Annals and magazine of natural history”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) rdzawonos leśny (O. hypoxanthus).

Etymologia

Oenomys (Aenomys): gr. οινος oinos ‘wino, koloru wina’[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10][7][4][3]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[3] Podgatunki[5][4][7] Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] Podstawowe wymiary[5][7][b] Status
IUCN[11]
Oenomys ornatus O. Thomas, 1911 rdzawonos ozdobny gatunek monotypowy górny las Gwinei w Afryce Zachodniej, na zachód od przełęczy Dahomey (od Senegalu na wschód do Ghany) DC: 13–15,7 cm
DO: 17,5–20 cm
MC: 80–103 g 		 DD 
Oenomys hypoxanthus (Pucheran, 1855) rdzawonos leśny gatunek monotypowy tropikalna Afryka od przełęczy Dahomey na wschód do Etiopii, na południe do północnej Angoli, południoweej Demokratycznej Republice Konga i południowo-zachodniej Tanzanii; zakres wysokości: 0–3300 m n.p.m. DC: 13,6–18,5 cm
DO: 15,2–19,9 cm
MC: 74–138 g 		 LC 

Kategorie IUCN:  LC  – gatunek najmniejszej troski,  DD  – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia.

Opisano również gatunki wymarłe[12]:

Uwagi

  1. ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Oenomys O. Thomas, 1911.
  2. ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

  1. ↑ a b O. Thomas. On mammals from Northern Angola collected by Dr. W. J. Ansorge. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh Series. 13 (78), s. 416, 1904. (ang.). 
  2. ↑ J.A. Kershaw. Notes on mammals collected by Dr. H. Schouteden in the Belgian Congo. „Revue Zoologique Africaine”. 11, s. 365, 1923. (ang.). 
  3. ↑ a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 276. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 514–516. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. ↑ a b c d e Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 771–772. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Oenomys. Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) . Johns Hopkins University Press, 2005. .
  7. ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 331. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 172.
  9. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
  10. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) . American Society of Mammalogists. . (ang.).
  11. ↑ Taxonomy: Oenomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. . (ang.).
  12. ↑ J.S. Zijlstra, Oenomys Thomas, 1904, Hesperomys project (Version 24.9.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 (ang.).
  13. ↑ J.-J. Jaeger: Les Rongeurs (Mammalia, Rodentia) du Pléistocène inférieur d’Olduvai Bed I (Tanzanie). Iè partie: les Muridés. W: R.J.G. Savage & S.C. Coryndon (redaktorzy): Fossil vertebrates of Africa. London: Academic, 1976, s. 58–120. (fr.).
  14. ↑ M. Sabatier. Les rongeurs du site Pliocène à hominidés de Hadar (Éthiopie). „Palaeovertebrata”. 12 (1), s. 31, 1982. (fr.). 

Bibliografia