W dzisiejszym artykule chcemy porozmawiać o Raymond Damadian, temacie, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie. Raymond Damadian to problem, który wpływa na ludzi w każdym wieku, płci i na każdym poziomie społeczno-ekonomicznym, generując różne opinie i debaty na temat jego znaczenia i konsekwencji. W tym artykule przeanalizujemy najważniejsze aspekty Raymond Damadian, od jego początków do obecnej sytuacji, w celu przedstawienia szerokiej i pełnej wizji tego tematu, który przyciągnął uwagę tak wielu ludzi na całym świecie.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
Narodowy Medal Technologii (1988) |
Raymond Damadian (ur. 16 marca 1936 w Nowym Jorku, zm. 3 sierpnia 2022[1]) – amerykański fizyk, lekarz ormiańskiego pochodzenia, wynalazca pierwszego skanera służącego do rezonansu magnetycznego. Profesor medycyny i radiologii w Centrum Nauk o Zdrowiu Stanowego Uniwersytetu Nowego Jorku[2].
Przez osiem lat uczył się gry na skrzypcach w Juilliard School, w Nowym Jorku, po czym zdobył szesnastoletnie stypendium Fundacji Forda na Uniwersytet w Wisconsin. W 1956 roku, uzyskał tytuł licencjata z matematyki, a następnie zwrócił się ku medycynie, uzyskując w 1960 r. tytuł doktora medycyny na Albert Einstein College of Medicine, w Nowym Jorku[3].
W 1977 roku jako pierwszy wykonał pełne skanowanie ciała człowieka, w celu zdiagnozowania raka. Damadian wynalazł aparat i metodę bezpiecznego i dokładnego wykorzystania magnetycznego rezonansu jądrowego (NMR) w celu skanowania ludzkiego ciała. Odkrycie to dzisiaj jest znane jako obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI)[3]. Na początku 1978 roku Damadian założył firmę FONAR w Melville, w stanie Nowy Jork, aby produkować skanery MRI[4].
W 1988 r. otrzymał National Medal of Technology i rok później został wprowadzony do National Inventors Hall of Fame[2]. W 2001 roku otrzymał nagrodę od Lemelson–MIT Prize w wysokości 100 tysięcy dolarów, za całokształt twórczości jako „człowiek, który wynalazł skaner MRI”[5]. Następnie współpracował z Wilsonem Greatbatch, pionierem wszczepianego rozrusznika serca, aby opracować stymulator kompatybilny z MRI. Instytut Franklina w Filadelfii uhonorował prace Damadiana nad rezonansem magnetycznym nagrodą Bower Award w dziedzinie przywództwa biznesowego[6].
W 2003 roku pojawiły się spekulacje dlaczego odmówiono dla Damadiana Nagrody Nobla przyznanej chemikowi Paulowi C. Lauterburowi i fizykowi Peterowi Mansfieldowi „za ich odkrycia dotyczące obrazowania metodą rezonansu magnetycznego”, którzy udoskonalili technikę Damadiana. Wśród możliwych rzekomych powodów odrzucenia jego nominacji znalazły się: fakt, że był lekarzem, a nie naukowcem akademickim, jego intensywny lobbing na rzecz nagrody, rzekomo szorstka osobowość i aktywne wspieranie kreacjonizmu młodej Ziemi[4].