Raphidia ulrikae

W tym artykule będziemy eksplorować i analizować Raphidia ulrikae z różnych perspektyw i różnych kontekstów. Raphidia ulrikae to temat, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie, a jego znaczenie i wpływ są niezaprzeczalne. Przez lata Raphidia ulrikae wywołał gorące debaty, spowodował znaczące zmiany i był źródłem inspiracji dla wielu osób. W tym poście przyjrzymy się bliżej Raphidia ulrikae, aby zrozumieć jego znaczenie, znaczenie i wpływ na nasze życie. Od powstania do ewolucji Raphidia ulrikae pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie i konieczne jest zrozumienie jego zasięgu, aby docenić jego prawdziwą wartość. Celem tego artykułu jest przedstawienie pełnego i wnikliwego przeglądu Raphidia ulrikae, a tym samym przyczynienie się do zrozumienia i dyskusji na ten temat.

Raphidia ulrikae
Aspöck, 1964
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

wielbłądki

Rodzina

wielbłądkowate

Rodzaj

Raphidia

Gatunek

Raphidia ulrikae

Raphidia ulrikaegatunek ciepłolubnej wielbłądki (Raphidioptera) z rodziny wielbłądkowatych (Raphidiidae), opisany w 1964 roku przez austriackiego entomologa Horsta Aspöcka[1]. Rozproszone populacje tej wielbłądki występują w wielu okołośródziemnomorskich regionach Europy. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadko spotykanym[2], wykazanym w latach 1997–1999 z trzech stanowisk w Pieninach (Pieniński Park Narodowy)[3]. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt klasyfikowany jest w kategorii LR (gatunki niższego ryzyka).

Jest to wielbłądka podobna do Raphidia ophiopsis. Ubarwienie ciała czarne. Skrzydło osiąga długość do 9 mm. Pterostygma brązowa, trapezoidalna[1]. Larwy rozwijają się pod korą drzew. Imagines pojawiają się od kwietnia do lipca[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Horst Aspöck. Raphidia ulrikae nov. spec., ein neues Neuropteron aus Mitteleuropa. „Entomologische Berichten”. 24, s. 151-153, 1964. (niem.).  (pdf)
  2. Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007, s. 370. ISBN 978-83-881470-7-4.
  3. a b Roland Dobosz: Polska Czerwona Księga Zwierząt: Raphidia ulrike Aspöck, 1964. Instytut Ochrony Przyrody PAN. .