W dzisiejszym świecie Rak jajnika to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na codzienne życie ludzi, czy też znaczenie w historii, Rak jajnika jest tematem, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty, które obejmuje Rak jajnika, od jego pochodzenia po konsekwencje dla współczesnego świata. Dowiemy się, jak Rak jajnika ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal wpływa na nasze życie dzisiaj. Bez wątpienia Rak jajnika to temat, który w dalszym ciągu budzi zainteresowanie i refleksję, a dzięki temu artykułowi mamy nadzieję rzucić światło na jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
cancer ovarii | |
![]() | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
---|
Rak jajnika – nowotwór złośliwy kobiet występujący głównie w okresie około- i pomenopauzalnym. Wywodzi się z komórek nabłonka pokrywającego jajnik. Często daje objawy dopiero w późnych stadiach[1].
Zapadalność na raka jajnika wynosi 11,2/100 000. Rocznie w Polsce notuje się ponad 3000 nowych zachorowań[2]. Według danych z 2011 rak jajnika zajmuje drugie miejsce co do częstości występowania wśród nowotworów narządu rodnego (po raku trzonu macicy)[3]. Zachorowalność rośnie gwałtownie w 5. dekadzie życia i sukcesywnie wzrasta do 8. dekady[4]. Szczególnie narażone są kobiety w okresie pomenopauzalnym.
Ryzyko wystąpienia raka jajnika zależy od liczby i częstości owulacji w życiu kobiety. Związane z owulacją przerwanie ciągłości nabłonka jajnika oraz drażniący wpływ zawierającego estrogeny płynu pęcherzykowego zwiększają ryzyko wystąpienia raka jajnika. Czynnikami ryzyka rozwoju raka jajnika są:
Do czynników ochronnych zalicza się:
Antykoncepcja hormonalna jest stosowana jako profilaktyka raka jajnika u osób z genetycznymi predyspozycjami do wystąpienia tego nowotworu.[potrzebny przypis]
Początkowy okres rozwoju nowotworu przebiega bezobjawowo. Ponieważ objawy pojawiają się zwykle, gdy guz przekracza 7 cm, nowotwór jest zwykle wykrywany w późnym stadium. Pacjentki zgłaszają najczęściej:
Stopień | Opis | |
---|---|---|
I | guz ograniczony do jajników | |
IA | guz ograniczony do jednego jajnika brak wodobrzusza | |
IB | guzy w obrębie obu jajników brak wodobrzusza | |
IC | guzy jak w IA i IB wodobrzusze lub komórki nowotworowe w wymazach z otrzewnej | |
II | guzy jednego lub obu jajników z zajęciem narządów miednicy mniejszej | |
IIA | nacieczenie lub przerzuty do macicy lub jajowodów | |
IIB | zajęcie innych tkanek miednicy mniejszej | |
IIC | guz jak w IIA i IIB wodobrzusze lub komórki nowotworowe w wymazach z otrzewnej | |
III | guz jednego lub obu jajników przerzuty wewnątrzotrzewnowe poza miednicą mniejszą przerzuty do węzłów pozaotrzewnowych | |
IV | guz jednego lub obu jajników przerzuty odległe |
Nie istnieją badania przesiewowe w kierunku raka jajnika (z wyjątkiem postaci dziedzicznych). Badanie ginekologiczne oraz badanie USG pozwala na wykrycie tego nowotworu dopiero w późnych stadiach (kiedy jego średnica przekracza 5 cm). Doskonałym badaniem diagnostycznym w przypadku podejrzenia raka jajnika lub określenia rozległości procesu nowotworowego jest PET-CT.
We krwi często można wykryć podwyższony poziom markerów nowotworowych – CA 125 i CA 19-9.
Kobiety o podwyższonym ryzyku wystąpienia tego nowotworu (wcześniejsze przypadki występowania tego nowotworu w rodzinie) powinny poddać się badaniu genetycznemu na mutacje genów BRCA1 i BRCA2.
Ostateczna diagnoza jest stawiana wyłącznie w badaniu histopatologicznym materiału uzyskanego w czasie zabiegu operacyjnego.
Nowotwory nabłonkowe jajnika dzielą się na surowicze, śluzowe, endometroidalne (tzw. torbiele czekoladowe, ze względu na wygląd makroskopowy), jasnokomórkowe, mieszane i niezróżnicowane. Nowotwory jasnokomórkowe są prawie zawsze złośliwe, zaś większość nowotworów surowiczych, śluzowych i endometroidalnych to łagodne gruczolakotorbielaki[5].
Podstawową metodą leczenia raka jajnika jest leczenie chirurgiczne. Drugą, równie ważną metodą, jest chemioterapia. Najbardziej skuteczne leki są pochodnymi platyn: cisplatyna oraz karboplatyna, którą stosuje się często w połączeniu z paklitakselem[6]. Badania z 2011 roku wskazują, że skuteczne może być również połączenie karboplatyny z decitabiną, w przypadku kiedy wystąpi lekooporność na karboplatynę[7].
Leki oparte na platynie są mało skuteczne w leczeniu raka jasnokomórkowego jajnika, który występuje u około 10% chorych na raka jajnika w USA oraz około 20% pacjentek w Azji. Obecnie (maj 2015) nie istnieje skuteczna terapia tego typu raka jajnika. Prowadzone są badania kliniczne nad zastosowaniem inhibitorów enzymu EZH2. Mogą one być skuteczne w leczeniu nowotworów związanych z mutacją w genie ARID1A, a mutacja w tym genie występuje u ponad połowy osób chorych na raka jasnokomórkowego jajnika[8].
W około 75% przypadków dochodzi do nawrotu raka jajnika. Możliwe jest jednak wielokrotne cofanie się choroby, co pozwala na wieloletnie przeżycie[6].
Jako leczenie paliatywne stosowana bywa radioterapia[6].