Obecnie Rafał Markowski jest bardzo ważnym tematem, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Wraz z ciągłą ewolucją społeczeństwa i technologii, Rafał Markowski stał się podstawowym aspektem naszego codziennego życia. Od wpływu na gospodarkę światową po wpływ na relacje osobiste, Rafał Markowski wzbudził niespotykane dotąd zainteresowanie. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty zmiennej Rafał Markowski i tego, jak ukształtowała ona nasz dzisiejszy pogląd na świat. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zagłębimy się w szczegółową analizę, aby lepiej zrozumieć rolę, jaką odgrywa Rafał Markowski we współczesnym społeczeństwie.
Biskup tytularny Obby | |||
![]() Rafał Markowski (2019) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1958 | ||
Biskup pomocniczy warszawski | |||
Okres sprawowania |
od 2013 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
6 czerwca 1982 | ||
Nominacja biskupia |
4 listopada 2013 | ||
Sakra biskupia |
7 grudnia 2013 |
Data konsekracji |
7 grudnia 2013 |
---|---|
Miejscowość |
Warszawa |
Miejsce | |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Rafał Maciej Markowski[1] (ur. 16 kwietnia 1958 w Józefowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawski od 2013. Młodszy brat muzyka Grzegorza Markowskiego.
Urodził się 16 kwietnia 1958 w Józefowie jako trzeci z czterech synów Andrzeja i Barbary, brat Grzegorza, wokalisty zespołu Perfect[2]. Egzamin dojrzałości złożył w 1976 w Niższym Seminarium Duchownym w Płocku[3]. W latach 1976–1982[4] odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[5]. 6 czerwca 1982 został w archikatedrze warszawskiej wyświęcony na prezbitera przez prymasa Polski Józefa Glempa[5]. Od 1985 do 1991 kontynuował studia na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[6]. W 1991[7] uzyskał doktorat z nauk teologicznych w zakresie historii religii[4] na podstawie dysertacji Pojęcie sunnickiej społeczności muzułmańskiej (umma) w ujęciu porównawczym ze współczesną katolicką koncepcją Kościoła[8]. Habilitację z nauk teologicznych w zakresie teologii religii otrzymał w 2014 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1].
W latach 1982–1985 pracował jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Warce, następnie od 1985 do 1987 był rezydentem w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Konstancinie[4]. W latach 1993–2002 pełnił funkcję dyrektora Radia Józef, które zorganizował[4][9]. W 2002 został mianowany rektorem kościoła Matki Bożej Jerozolimskiej w Warszawie[10]. W 2008 został powołany na stanowisko rzecznika prasowego archidiecezji warszawskiej i dyrektora Archidiecezjalnego Centrum Informacji, zaś w 2012 objął urząd administratora Domu Arcybiskupów Warszawskich[9]. W 2006 został członkiem Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi[8], wchodzącego w skład Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego[11]. W 1999 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości[9].
W latach 1987–1993 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[7]. W 1992 został wykładowcą nauk religioznawczych na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[7] (następnie Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego), gdzie w 1997 objął stanowisko adiunkta przy Katedrze Fenomenologii Religii[8]. Ponadto podjął wykłady z religioznawstwa w Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie oraz w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. W 2007 został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego im. Księdza Romana Archutowskiego[8].
4 listopada 2013 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej ze stolicą tytularną Obby[3][12]. Święcenia biskupie przyjął 7 grudnia 2013 w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Udzielił mu ich kardynał Kazimierz Nycz, arcybiskup metropolita warszawski, z towarzyszeniem arcybiskupa Celestina Migliorego, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Kazimierza Romaniuka, emerytowanego biskupa diecezjalnego diecezji warszawsko-praskiej[6]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa Jezu ufam Tobie[6]. W archidiecezji warszawskiej objął urząd wikariusza generalnego. Zostały mu przydzielone sprawy finansowe, administracyjno-gospodarcze, inwestycyjne (w tym dotyczące budownictwa sakralnego), a także nadzór nad archidiecezjalnym Caritasem. W jego kompetencjach znalazły się również sprawy personalne księży o stażu kapłańskim powyżej 15 lat niebędących proboszczami oraz księży seniorów[13]. W latach 2019–2021 pełnił funkcję przewodniczącego komitetu ds. organizacji uroczystości beatyfikacyjnych prymasa Stefana Wyszyńskiego i matki Elżbiety Róży Czackiej[6].
W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski w 2014 wszedł w skład Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego[14], w latach 2016–2022 był przewodniczącym Rady ds. Dialogu Religijnego i Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem[15][6], a w 2022 został przewodniczącym Rady ds. Środków Społecznego Przekazu[16] (w 2023 przemianowanej na Radę ds. Mediów i Komunikacji Społecznej)[17]. Ponadto w 2021 został członkiem Rady Fundacji na Rzecz Wymiany Informacji Katolickiej oraz Rady Programowej KAI[18].
Został ambasadorem zorganizowanych w 2016 w Krakowie Światowych Dni Młodzieży[19].