Radu Manicatide
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Radu Manicatide, zajmując się jego najważniejszymi i interesującymi aspektami. Od jego wpływu na obecne społeczeństwo po jego historyczne korzenie, dokładnie przeanalizujemy różne punkty widzenia otaczające Radu Manicatide. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różnorodne perspektywy istniejące wokół tego tematu, oferując naszym czytelnikom szerokie i wzbogacające spojrzenie. Ponadto zaprezentujemy studia przypadków i referencje, które zilustrują trafność i znaczenie Radu Manicatide we współczesnym kontekście. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i wiedzy o Radu Manicatide!
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
konstruktor lotniczy |
| Odznaczenia | |
| |
Radu Manicatide (ur. 17 kwietnia 1912 w Jassach, zm. 18 marca 2004 w Bukareszcie) – rumuński inżynier i konstruktor lotniczy.
Życiorys
W 1926 roku zbudował swoją pierwszą konstrukcję – szybowiec RM-1. Rok później zbudował szybowiec RM-2, który testował w Sinaia. W 1930 r. uzyskał licencję pilota, a rok później rozpoczął studia na politechnice w Bukareszcie. W trakcie studiów zbudował kolejne samoloty: RM-4, RM-5 oraz RM-7. Dyplom inżyniera uzyskał w 1937 r., następnie kontynuował naukę w Wyższej Szkole Techniki Lotniczej i Budowy Samochodów (oryg. fr. École Supérieure des Techniques Aéronautiques et de Construction Automobile, ESTACA) w Paryżu[1].
W 1939 r. rozpoczął pracę w zakładach Industria Aeronautică Română (IAR) w Braszowie. Pracował tam przy opracowywanych konstrukcjach, tj. IAR-27, IAR-37, IAR-80. Ponadto brał udział we wdrażaniu do produkcji samolotów licencyjnych – Savoia-Marchetti SM.79 czy Messerschmitt Bf 109[2].
Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował pracę w przemyśle lotniczym. W kolejnych latach opracował szereg konstrukcji: IAR-817 (1955), MR-2 (1956), IAR-818 (1960), IAR-818 H, IAR-821 (1967), IAR-822 (1970) czy IAR-826 (1973)[3]. W uznaniu zasług w rozwój lotnictwa Międzynarodowa Federacja Lotnicza (FAI) w październiku 1961 roku przyznała mu Dyplom Paula Tissandiera.
W 2002 r. został odznaczony Orderem Gwiazdy Rumunii klasy V. Zmarł w Bukareszcie 18 marca 2004 r. i został pochowany na miejskim cmentarzu Bellu[4].
Przypisy
- ↑ A PLECAT DINTRE NOI, DAR RAMANE IN ISTORIA AERONAUTICII INGINERUL RADU MANICATIDE-CONSTRUCTOR DE AERONAVE. Asociatia Generala a Inginerilor din Romania. . (rum.).
- ↑ Radu Manicatide (1912 - 2004). Constructorideavioane.blogspot.com. . (rum.).
- ↑ Radu Manicatide. Aviation School Mircea Cantacuzino. . (ang.).
- ↑ Radu Manicatide. jurnalul.ro. . (rum.).