Raúl Boesel

Raúl Boesel
	; Raúl Boesel w 2007 roku
Imię i nazwisko	Raúl Guilherme de Mesquita Boesel
Państwo	Brazylia
Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1957 ; Kurytyba
	Sukcesy
	1987: Mistrzostwa Świata Prototypów FIA (mistrz); 1988: 24h Daytona (zwycięzca); 1991: 24h Le Mans (2. miejsce)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Raúl Guilherme de Mesquita Boesel (ur. 4 grudnia 1957 w Kurytybie) – brazylijski kierowca wyścigowy.

Wczesna kariera

Karierę wyścigową rozpoczął w 1979 roku. Rok później wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie startował w Formule Ford oraz Formule 3. W 1981 zajął trzecie miejsce w brytyjskiej F3, co otworzyło mu drogę do Formuły 1.

Formuła 1

Jesienią 1981 roku wziął udział w testach zespołu McLaren, ale umowę na starty w 1982 roku podpisał z ekipą Marcha. Sezon okazał się nieudany; nie zdobył żadnych punktów, a jego najlepszym wynikiem było ósme miejsce podczas Grand Prix Belgii na torze Zolder.

W 1983 roku przeniósł się do zespołu Ligiera, lecz ponownie nie zdobył żadnych punktów. Najlepszy wynik - siódme miejsce – zanotował podczas Grand Prix USA Zachód na torze Long Beach.

Po dwuletnim okresie startów w F1, wyjechał do Ameryki Południowej, gdzie ścigał się w tamtejszej Formule 2.

CART

W 1985 roku zadebiutował w serii CART w zespole Dicka Simona, gdzie występował przez dwa sezony.

W 1987 roku został kierowcą fabrycznego zespołu Jaguara w Mistrzostwach Świata Prototypów (World Sportscar Championship), zdobywając tytuł mistrzowski. Pod koniec sezonu wrócił do CART, zastępując kontuzjowanego Roberto Guerrero w zespole Granatelli Racing.

W 1988 powrócił na stałe do CART w barwach zespołu Doug Shierson Racing, gdzie występował przez dwa sezony. W 1990 roku przeniósł się do ekipy Truesports, ale w kolejnym zdecydował się na powrót do ekipy Jaguara, startując w serii samochodów sportowych IMSA. W 24-godzinnym wyścigu w Le Mans zajął drugie miejsce^[1].

Po raz trzeci powrócił do CART w 1992 roku, ponownie w barwach Dick Simon Racing. W 1993 roku zaliczył swój najlepszy sezon, zajmując piąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1995 roku przeniósł się do zespołu Rahal/Hogan, później występował jeszcze w Team Green, Patrick Racing i All American Racers, jednak bez większych sukcesów.

Indy Racing League

W latach 1998–2002 startował - bez większego powodzenia - w serii Indy Racing League. W swoim najlepszym sezonie, 2002, zajął 19. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Kariera w liczbach

Łącznie w latach 1985–2002 wziął udział w 199 wyścigach; 172 w CART i 27 w IRL. Trzykrotnie startował z pole position. Nie odniósł ani jednego zwycięstwa, co plasuje go na czele listy wszech czasów pod względem największej liczby startów bez takiego osiągnięcia. Pięciokrotnie finiszował na drugim miejscu, w tym trzy razy w sezonie CART 1993.

Karierę wyścigową ostatecznie zakończył w 2005 roku. Obecnie pracuje jako disc jockey w rodzinnej Kurytybie^[2].

Starty w Indianapolis 500

Rok	Nadwozie	Silnik	Start	Wynik	Uwagi
1985	March	Cosworth	23	18	Chłodnica
1986	Lola	Cosworth	22	13
1988	March	Cosworth	6	4
1989	Lola	Judd	9	3
1990	Lola	Judd	17	28	Silnik
1992	Lola	Chevrolet	25	7
1993	Lola	Ford	3	4
1994	Lola	Ford	2	21	Pompa wody
1995	Lola	Ilmor-Mercedes	22	20	Przewód oleju
1998	G-Force	Oldsmobile	30	19
1999	Riley & Scott	Oldsmobile	33	12
2000	G-Force	Oldsmobile	24	16
2001	G-Force	Oldsmobile			Zgłoszony; zastąpiony przez F.Giaffone
2002	Dallara	Chevrolet	3	21

Przypisy

↑ LIX Grand Prix d'Endurance les 24 Heures du Mans 1991. Formula2.net. . (ang.).
↑ DJ Raul Boesel. DescubraCuritiba.com.br. . (port.).

Bibliografia

ChampCarStats.com - Raúl Boesel (ang.)
F1 Rejects - Raúl Boesel (ang.)

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona kierowcy. raulboesel.com.br. . (ang. • port.)

[1] LIX Grand Prix d'Endurance les 24 Heures du Mans 1991. Formula2.net. . (ang.).

[2] DJ Raul Boesel. DescubraCuritiba.com.br. . (port.).

[1]

[2]