Róża w Pięści
W tym artykule temat Róża w Pięści zostanie omówiony z różnych podejść i perspektyw. Na przestrzeni dziejów Róża w Pięści był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin, co pozwoliło nam zrozumieć jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. Od swoich początków do chwili obecnej Róża w Pięści odegrał fundamentalną rolę w rozwoju człowieka, generując debaty, refleksje i postęp w różnych obszarach wiedzy. W tym artykule staramy się zagłębić w znaczenie Róża w Pięści w życiu codziennym, analizując jego wpływ w różnych obszarach oraz jego rolę w konstruowaniu tożsamości indywidualnej i zbiorowej.
Róża w Pięści (wł. Rosa nel Pugno, RnP) – włoska federacja średnich partii politycznych działająca w ramach koalicji L’Unione.
Koalicję powołano w 2005 na potrzeby wyborów parlamentarnych w 2006. W jej skład wchodziły:
- Włoscy Demokratyczni Socjaliści (Socialisti Democratici Italiani),
- Włoscy Radykałowie (Radicali Italiani),
- Reformacyjni Socjaliści (Socialisti Riformisti, partia powstała z rozłamu w NPSI, założona przez działaczy opowiadających się za opuszczeniem Domu Wolności i przejściem na stronę lewicy),
- Stowarzyszenie na rzecz Róży w Pięści (Associazione per la Rosa nel Pugno, zrzeszające niezależnych posłów i sympatyków koalicji).
RnP połączyła zarówno socjaldemokratów z SDI, jak i libertariańskich radykałów. Program federacji obejmował różne lewicowe hasła społeczne (propagowanie aborcji i eutanazji, walka o prawa mniejszości seksualnych)[1].
W wyborach parlamentarnych RnP uzyskała 18 mandatów w Izbie Deputowanych i żadnego miejsca w Senacie[2]. W rządzie Romano Prodiego przewodnicząca radykałów Emma Bonino objęła tekę ministra polityki europejskiej i handlu międzynarodowego, nadto federacja dostała cztery stanowiska wiceministrów.
W 2008 wspólna działalność RnP uległa zanikowi. Reformacyjni Socjaliści przeszli do federacji Lud Wolności, Włoscy Demokratyczni Socjaliści zainicjowali powołanie nowej Partii Socjalistycznej, radykałowie podjęli współpracę z Partią Demokratyczną.
Przypisy
- ↑ Il documento di Fiuggi. radicali.it, 25 września 2005. . (wł.).
- ↑ Archivio Storico delle Elezioni. interno.it. . (wł.).
| Partie reprezentowane w parlamencie krajowym lub europejskim |
|---|
