W tym artykule zbadamy wpływ Quentin Lafargue na współczesne społeczeństwo. Od momentu powstania Quentin Lafargue odegrał fundamentalną rolę w różnych sferach życia codziennego, od polityki po kulturę popularną. Przez lata Quentin Lafargue wywołał debatę i kontrowersje, a także był celebrowany i szanowany przez miliony ludzi na całym świecie. Poprzez wszechstronną analizę sprawdzimy, jak Quentin Lafargue ukształtował sposób, w jaki postrzegamy świat oraz wpłynął na nasze decyzje i zachowania. Dodatkowo zbadamy przyszłość Quentin Lafargue i to, jak jego ewolucja może nadal wpływać na nasze życie przez wiele lat.
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Quentin Lafargue (ur. 17 listopada 1990 w Mazères) – francuski kolarz torowy, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy.
Pierwsze sukcesy w karierze osiągnął w 2007 roku, kiedy zdobył dwa medale. Najpierw zwyciężył w sprincie drużynowym podczas mistrzostw Europy juniorów w Chociebużu[1], a następnie był drugi w tej konkurencji na mistrzostwach świata juniorów w Aguascalientes[2]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Kapsztadzie zwyciężył w sprincie indywidualnym[3] i drużynowym[4] oraz wyścigu na 1 km[5]. W tym samym roku wygrał w tych konkurencjach także na mistrzostwach Europy juniorów w Pruszkowie[6][7][8].
W kategorii elite pierwszy medal zdobył w 2014 roku, zajmując trzecie miejsce na 1 km podczas mistrzostw Europy w Guadeloupe[9]. Rok później zdobył brązowy medal w sprincie na mistrzostwach świata w Paryżu, w którym lepsi byli tylko jego rodak, Grégory Baugé i Rosjanin Dienis Dmitrijew[10]. Następnie zdobył brązowy medal w wyścigu na 1 km podczas mistrzostw świata w Londynie w 2016 roku, plasując się za Niemcem Joachimem Eilersem i Theo Bosem z Holandii[11]. W tej samej konkurencji zwyciężył także na mistrzostwach Europy w Yvelines[12].
W 2017 roku zdobył cztery medale. Na mistrzostwach świata w Hongkongu zdobył srebrny medal w wyścigu na 1 km[13] oraz brązowy w sprincie drużynowym[14]. Na mistrzostwach Europy w Berlinie zwyciężył w sprincie drużynowym[15], a w wyścigu na 1 km był trzeci[16]. Ponadto podczas mistrzostw świata w Apeldoorn w 2018 roku zdobył wspólnie z kolegami z reprezentacji brązowy medal w sprincie drużynowym[17].