Pyramiden to temat, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie. Od czasu swojego pojawienia się wzbudziło duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, czy to w polityce, kulturze, nauce, czy ogólnie w społeczeństwie. Temat ten był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów i naukowców, których celem było zrozumienie jego wpływu i implikacji. Co więcej, wzbudził zainteresowanie ogółu społeczeństwa, wywołując rozmowy i refleksje na różnych platformach i przestrzeniach dyskusyjnych. W tym artykule szczegółowo zbadamy Pyramiden, analizując jego najważniejsze aspekty i oferując szerokie i zróżnicowane spojrzenie na ten temat.
Widok z fiordu | |
Państwo | |
---|---|
Populacja (2018) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
1998 |
Powód zniszczenia |
Zakończenie wydobycia węgla |
Obecnie | |
Położenie na mapie Svalbardu ![]() | |
Położenie na mapie Arktyki ![]() | |
![]() |
Pyramiden (ros. Пирамида, „Piramida”) – radziecka (później rosyjska) opuszczona osada górnicza w archipelagu Svalbard, na wyspie Spitsbergen. W pobliżu w latach 1911-1998 wydobywano węgiel kamienny. W 1998 roku osada została ewakuowana i opuszczona. W 2013 roku w osadzie ponownie otwarto hotel Tulipan (dziś Hotel Pyramiden)[1] i od tamtego czasu w Pyramiden na stałe mieszka od 20 do 40 osób celem obsługi ruchu turystycznego i utrzymania rosyjskich wpływów w tej części Spitsbergenu.[2]
Pyramiden leży nad fiordem Billefjord, będącym odnogą Isfjorden, wcinającego się w centralną część Spitsbergenu; przez to osada leży praktycznie w centrum wyspy. Nazwa pochodzi od góry w kształcie piramidy przyległej do miejscowości. Osada leży w odległości 120 km na północny wschód od Barentsburga[3]; stolica Svalbardu, Longyearbyen, znajduje się w odległości ok. 60 km w kierunku południowo-zachodnim od Pyramiden. Połączenie ze światem jest możliwe drogą morską (latem) lub skuterem śnieżnym (zimą)[4].
Prawa do wydobycia węgla w tym miejscu w 1910 roku nabyli Szwedzi, którzy rok później rozpoczęli budowę pierwszej kopalni. W 1927 roku prawa do wydobycia węgla zostały sprzedane Związkowi Radzieckiemu, od 1931 roku posiada je państwowe przedsiębiorstwo Arktikugol (ros. Арктикуголь, „Arktyczny węgiel”). Mieszkańcy zajmowali się głównie pracą w kopalni węgla kamiennego; budowa radzieckiej kopalni rozpoczęła się w 1939 i została przerwana w 1941 w związku z rozpoczęciem wojny niemiecko-radzieckiej w ramach II wojny światowej. Działania wojenne ominęły Pyramiden, jednak spustoszenia dokonał pożar związany z akcją ewakuacji. W 1946 roku Rosjanie wrócili do Pyramiden, rok później powstał port i pierwsza ulica[3].
W latach 1947–50 podczas prac rozpoznawczych w okolicy Pyramiden wydobyto 70 tysięcy ton węgla. W 1956 otwarta została druga kopalnia „Siewiernaja” o projektowanej wydajności 235 tys. ton rocznie. W 1997 podjęto decyzję o zamknięciu tej kopalni; wydobywała ona wówczas 135 tys. ton węgla na rok[3]. Do 1998 roku była to wysunięta najdalej na północ czynna kopalnia na świecie[3], niemniej wydobycie węgla od początku nie było opłacalne. Koniec prac nastąpił w marcu 1998, po czym w lecie osada została ewakuowana; ostatni mieszkaniec opuścił ją w październiku. Część pracowników wróciła do Rosji, część przeniosła się do Barentsburga[4].
W czasach rozkwitu osady w latach 80. mieszkało w niej ponad 1000 mieszkańców[4][3]. Ludzie przyjeżdżali tu do pracy przeciętnie na dwa lata. Osada miała własną elektrociepłownię, która ogrzewała nie tylko mieszkania, ale również ogromną stołówkę, dom kultury z kinem, basen pływacki, szklarnie doświetlane lampami oraz obiekty hodowlane: hodowlę krów, tuczarnię świń i kurzą fermę[5]. Poziom życia był wysoki jak na standardy radzieckie i praca w Pyramiden była traktowana jako awans i przywilej. Miejscowość miała stanowić wizytówkę Związku Radzieckiego na Zachodzie; dla stworzenia wrażenia „doskonałego radzieckiego miasta” sprowadzono z Ukrainy żyzną ziemię, umożliwiającą stworzenie w centrum osady rozległego trawnika, który nie przetrwałby na słabej arktycznej glebie. Dużą część ludności stanowili ukraińscy górnicy z Donbasu i personel z Wołynia[6][7]. Oprócz względów finansowych i przemian związanych z rozpadem ZSRR do likwidacji Pyramiden przyczyniła się katastrofa lotnicza z 1996, w której zginęło wielu członków rodzin pracowników firmy Arktikugol[4].
Pyramiden jest obecnie dostępne dla turystów. W celu rozwinięcia turystyki firma Arktikugol przeprowadziła naprawy systemu ogrzewania i dostarczania wody. Od 2013 roku umożliwiono zakwaterowanie w tutejszym hotelu[1], a od 2015 obsługą ruchu turystycznego zajmuje się rosyjska firma GoArctica, należąca do Arktikugol[2]. Dostępność osady przyczyniła się jednak do tego, że część przedmiotów pozostawionych przez mieszkańców została zniszczona lub rozkradziona. W miejscowości pojawiła się fauna spitsbergeńska, w tym gniazdujące mewy, a na ulicach można czasem spotkać niedźwiedzie polarne, niebezpieczne dla turystów. W glebie na centralnym placu wciąż żyją ukraińskie roztocze[4].
12 października 2022 roku, w związku z agresją Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie, rada turystyczna na Svalbardzie (Svalbard Turism Council) wykluczyła Arktikugol z członkostwa w radzie i zaprzestała reklamowania wizyt w Pyramiden w swoich materiałach promocyjnych i stronach internetowych. Jako powód podano „łamanie prawa międzynarodowego i praw człowieka przez reżim Władimira Putina".[8]