Puchar Pięciu Narodów 1920
W świecie Puchar Pięciu Narodów 1920 istnieje wiele różnych aspektów do zbadania i przeanalizowania. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ Puchar Pięciu Narodów 1920 na współczesne społeczeństwo, jego historyczne korzenie czy też dzisiejsze znaczenie, jest to niewątpliwie temat warty uwagi i badań. Na przestrzeni lat Puchar Pięciu Narodów 1920 wzbudził duże zainteresowanie i wywołał liczne dyskusje i debaty. W tym sensie istotne jest zagłębienie się w różne podejścia istniejące wokół Puchar Pięciu Narodów 1920, a także implikacje, jakie to zjawisko może mieć w różnych obszarach. Dlatego ważne jest, aby omówić wszystkie aspekty związane z Puchar Pięciu Narodów 1920 w sposób wyczerpujący i szczegółowy, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i znaczenie.
| |||
| 1 stycznia 1920 – 3 kwietnia 1920 | |||
| Drużyny | |||
|---|---|---|---|
| Szczegóły turnieju | |||
| Zwycięzca | |||
| Calcutta Cup | |||
| Drewniana łyżka | |||
| Statystyki turnieju | |||
| Liczba meczów |
10 | ||
| Statystyki indywidualne | |||
| Najwięcej punktów | |||
| Najwięcej przyłożeń | |||
Puchar Pięciu Narodów 1920 – szósta edycja Pucharu Pięciu Narodów, corocznego turnieju w rugby union rozgrywanego pomiędzy pięcioma najlepszymi zespołami narodowymi półkuli północnej, która odbyła się pomiędzy 1 stycznia a 3 kwietnia 1920 roku. Wliczając turnieje w poprzedniej formie, od czasów Home Nations Championship, była to trzydziesta trzecia edycja tych zawodów. Trzy reprezentacje ukończyły zawody z bilansem trzech zwycięstw i jednej porażki, toteż zdobyły tytuł ex aequo.
Zgodnie z ówczesnymi zasadami punktowania dropgol był warty cztery punkty, podwyższenie dwa, natomiast przyłożenie i pozostałe kopy trzy punkty[3]. W tej edycji po raz pierwszy w meczu międzynarodowym jeden zawodnik zdobył punkty we wszystkie cztery możliwe sposoby, uczynił to Jeremiah Shea w spotkaniu Walia-Anglia[4]. Francuzi natomiast odnieśli pierwsze w historii wyjazdowe zwycięstwo[5].
Tabela
| Poz. | Drużyna | Mecze | Punkty | Pkt | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | + | - | +/- | |||
| 1 |  Walia |
4 | 3 | 0 | 1 | 58 | 23 | +35 | 6 |
| = |  Szkocja |
4 | 3 | 0 | 1 | 37 | 18 | +19 | 6 |
| = |  Anglia |
4 | 3 | 0 | 1 | 40 | 37 | +3 | 6 |
| 4 |  Francja |
4 | 1 | 0 | 3 | 23 | 26 | -3 | 2 |
| 5 |  Irlandia |
4 | 0 | 0 | 4 | 22 | 76 | -54 | 0 |
Mecze
1 stycznia 1920 |
Francja
|
0:5[6] | Szkocja
|
Parc des Princes, Paryż Widzów: 25 000 Sędzia: Frank Potter-Irwin |
| Crole 3 (P) Laing 2 (pd) |
17 stycznia 1920 |
Walia
|
19:5[7] (3:5)
|
Anglia
|
St. Helens Ground, Swansea Widzów: 40 000 Sędzia: J. Tulloch |
| Powell 3 (P) Shea 16 (P, pd, K, 2dg) |
Day 5 (P, pd) |
31 stycznia 1920 |
Anglia
|
8:3[8] (3:3)
|
Francja
|
Twickenham Stadium, Londyn Widzów: 40 000 Sędzia: William Robertson |
| Davies 3 (P) Greenwood 5 (pd, K) |
Crabos 3 (P) |
7 lutego 1920 |
Szkocja
|
9:5[9] (0:5)
|
Walia
|
Inverleith, Edynburg Sędzia: Sam Crawford |
| Sloan 3 (P) Kennedy 6 (2K) |
Jenkins 5 (P, pd) |
14 lutego 1920 |
Irlandia
|
11:14[10] (3:0)
|
Anglia
|
Lansdowne Road, Dublin Sędzia: William Robertson |
| Dickson 3 (P) Lloyd 8 (P, pd, K) |
Lowe 3 (P) Mellish 3 (P) Myers 3 (P) Wakefield 3 (P) Greenwood 2 (pd) |
17 lutego 1920 |
Francja
|
5:6[11] | Walia
|
Stade Olympique Yves-du-Manoir, Colombes Widzów: 30 000 Sędzia: W. Craven |
| Jauréguy 3 (P) Struxiano 2 (pd) |
Powell 3 (P) Williams 3 (P) |
28 lutego 1920 |
Szkocja
|
19:0[12] (13:0)
|
Irlandia
|
Inverleith, Edynburg Sędzia: James Baxter |
| Angus 3 (P) Browning 3 (P) Crole 6 (2P) Kennedy 7 (2pd, K) |
13 marca 1920 |
Walia
|
28:4[13] (17:0)
|
Irlandia
|
Cardiff Arms Park, Cardiff Widzów: 35 000 Sędzia: Frank Potter-Irwin |
| Jenkins 11 (P, 2pd, dg) Parker 3 (P) Whitfield 3 (P) Williams 9 (3P) Wetter 2 (pd) |
McFarland 4 (dg) |
20 marca 1920 |
Anglia
|
13:4[14] (10:4)
|
Szkocja
|
Twickenham Stadium, Londyn Widzów: 40 000 Sędzia: T. Schofield |
| Harris 3 (P) Kershaw 3 (P) Lowe 3 (P) Greenwood 4 (2pd) |
Bruce-Lockhart 4 (dg) |
3 kwietnia 1920 |
Irlandia
|
7:15[15] (0:9)
|
Francja
|
Lansdowne Road, Dublin Widzów: 40 000 Sędzia: James Tennent |
| Price 3 (P) Lloyd 4 (dg) |
Gayraud-Hirigoyen 3 (P) Got 6 (2P) Jauréguy 6 (2P) |
Inne nagrody
- Calcutta Cup –
Anglia (po zwycięstwie nad Szkocją) - Drewniana łyżka –
Irlandia (za zajęcie ostatniego miejsca w turnieju)
Przypisy
- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total points scored. stats.espnscrum.com. . (ang.).
- ↑ Statsguru / Test matches / Player records / total tries scored. stats.espnscrum.com. . (ang.).
- ↑ Scoring through the ages. rugbyfootballhistory.com. . (ang.).
- ↑ January 17 down the years. espnscrum.com. . (ang.).
- ↑ April 3 down the years. espnscrum.com. . (ang.).
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19199.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19200.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19201.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19202.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19203.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19204.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19205.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19206.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19207.html
- ↑ http://en.espn.co.uk/scrum/rugby/match/19208.html