Puchar Karaibów 1994 – szósta edycja turnieju piłkarskiego o miano najlepszej reprezentacji zrzeszonej w Caribbean Football Union, jednej z podstref konfederacji CONCACAF. Turniej rozegrano w Trynidadzie i Tobago w dniach 7–17 kwietnia 1994.
Zachowano formułę turnieju z poprzedniej edycji. Martynika jako obrońca tytułu oraz Trynidad i Tobago jako gospodarz, miały zapewniony udział w turnieju finałowym, a pozostałych uczestników wyłoniono w eliminacjach.
Eliminacje
Do eliminacji zgłosiło się 20 reprezentacji. Martynika jako obrońca tytułu oraz Trynidad i Tobago jako gospodarz turnieju zostały zwolnione z obowiązku przechodzenia przez eliminacje. Drużyny podzielono na 2 grupy cztero zespołowe i 4 grupy trzy zespołowe. Zwycięzcy sześciu grup awansowali do turnieju finałowego.
W eliminacjach obowiązywała zasada, że każdy mecz musi mieć zwycięzcę. Jeśli mecz po 90 minutach zakończył się remisem, następowała dogrywka, gdzie obowiązywała zasada złotego gola, z tym że bramka zdobyta w ten sposób była liczona podwójnie. Jeżeli dogrywka również nie przyniosła rozstrzygnięcia następował konkurs rzutów karnych.
Grupa 1
Mecze rozgrywano w Grenadzie.
Kontrowersje
Grenada przystępowała do meczu z lepszą różnicą bramek, co oznaczało, że Barbados musiał wygrać co najmniej dwoma golami, aby awansować do turnieju. Kłopot spowodowany był przez dwie rzeczy. Po pierwsze, w przeciwieństwie do większości rozgrywek grupowych w rozgrywkach piłkarskich, organizatorzy uznali, że wszystkie mecze muszą mieć zwycięzcę. Wszystkie spotkania, które trwały ponad 90 minut, kończyły się dogrywką z zasadą złotego gola. Po drugie i co najważniejsze, była niezwykła zasada, która stwierdzała, że w przypadku zdobycia złotego gola, liczy się on podwójnie, co oznaczało, że zwycięzca wygrywał różnicą dwóch bramek.
Barbados prowadził 2-0 aż do 83 minuty, kiedy Grenada strzeliła na 2:1. Zbliżając się do dogrywki, Barbadoszczycy zdali sobie sprawę, że nie mają szans na zdobycie bramki w regulaminowym czasie gry przez dobrą obronę Grenady, więc świadomie strzelili samobójczego gola, doprowadzając do remisu 2-2. Spowodowało to, że aby wyłonić zwycięzcę, potrzebna będzie dogrywka. Grenadyjczycy uświadomili sobie, co się stało, więc także próbowali zdobyć samobójczego gola, co spowodowałoby, że Barbados wygrałby różnicą jednej bramki i został wyeliminowany.
Jednak gracze z Barbadosu zaczęli bronić dostępu do bramki drużyny przeciwnej, aby temu zapobiec, i podczas ostatnich pięciu minut gry, kibice byli świadkami niezwykłego widowiska. Grenada próbowała strzelić gola dla siebie, jak i samobójczego, z kolei Barbados bronił dostępu do bramki na obu polach karnych. Barbados z powodzeniem obronił wynik doprowadzając do dogrywki. W dodatkowym czasie gry Barbados strzelił zwycięską bramkę, a zgodnie z przepisami wygrał mecz 4-2, który dał im awans do turnieju finałowego[1][2].
Grupa 2
Mecze rozgrywano w Saint Vincent i Grenadynach
Źródło[2]:
Grupa 3
Mecze rozgrywano w Surinamie
Źródło[2]:
Grupa 4
Mecze rozgrywano w Saint Kitts i Nevis
- Mecz najprawdopodobniej się nie odbył.
- Mecz został przerwany z powodu problemów z kibicami.
Źródło[2]:
Grupa 5
Mecze rozgrywano na Kajmanach
Źródło[2]:
Grupa 6
Kuba wycofała się z eliminacji.
Turniej finałowy
Legenda:
Grupa A
Grupa B
Półfinały
Mecz o 3. miejsce
Finał
Zobacz też
Przypisy