W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Pszenica twarda wywarł na współczesne społeczeństwo. Pszenica twarda stał się w ostatnich latach tematem rosnącego zainteresowania, gdyż jego wpływ obejmuje różne obszary życia codziennego. Od momentu pojawienia się Pszenica twarda wywołał debatę i kontrowersje, a także spowodował znaczące zmiany w sposobie, w jaki ludzie postrzegają i doświadczają otaczającego ich świata. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty Pszenica twarda, badając jego wpływ na kulturę, politykę, technologię, ekonomię i życie osobiste ludzi. Stosując podejście multidyscyplinarne, artykuł ten stara się rzucić światło na głęboki wpływ, jaki Pszenica twarda wywarł na współczesne społeczeństwo.
![]() | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
pszenica twarda |
Nazwa systematyczna | |
Triticum durum Desf. Fl. Atlant. 1: 114 1798[3] |
Pszenica twarda, p. makaronowa, p. durum (Triticum durum Desf.) – gatunek pszenicy z rodziny wiechlinowatych. Powstała w wyniku mutacji genowej pszenicy płaskurki (Triticum dicoccum). Jest tetraploidem, ma 28 chromosomów[4].
Roślina jednoroczna, trawa o wysokości 1–1,8 m i grubych, ościstych kłosach[5]. Występuje zarówno w postaci jarej, jak i ozimej. Osadka kłosa jest łamliwa, jej pięterka omszone, kłosy i ości często bywają czarne. Kłos ma niemal taką samą szerokość, jak grubość, ziarniaki są wyraźnie wypukłe z garbem. Ma nagie ziarna, bez plew. Ziarniaki tej pszenicy w porównaniu do pszenicy zwyczajnej są bardzo twarde, szkliste, ich wnętrze jest bursztynowo-żółte (u zwyczajnej białe). Wytwarza w bielmie barwnik luteinę co w najprostszy sposób odróżnia ją od pszenicy zwyczajnej[6].
Główne różnice między pszenicą twardą a zwyczajną, zwaną miękką[7]:
Z jej ziarniaków wyrabia się mąkę i kaszę[5]. Ziarniaki pszenicy twardej zawierają więcej glutenu, dzięki czemu mąka z niej lepiej nadaje się do produkcji makaronu, z tego też względu nazywana jest pszenicą makaronową. Podczas gotowania makaron z mąki z pszenicy twardej pozostaje zwarty i ma bursztynowy kolor, podczas gdy makaron z pszenicy zwyczajnej staje się lepki i jest jasnoszary, w związku z czym jest dobarwiany[8].
Jest drugim, po pszenicy zwyczajnej, najczęściej uprawianym gatunkiem pszenicy, stanowi tylko 5% do 8% światowej produkcji pszenicy[9]. Pszenicę twardą uprawia się w rejonach świata o suchym klimacie, gorącym dniu i chłodnej nocy. Tradycyjne rejony jej uprawy to Afryka Północna, Europa Południowa, Turcja, Syria, Dakota Północna w Stanach Zjednoczonych i południowy Saskatchewan w Kanadzie. W 2022 r. największym światowym producentem była Kanada (6,1 mln ton), będąc także największym światowym eksporterem[10]. W Unii Europejskiej jest produkowana w 14 państwach. W 2020 r. łącznie wyprodukowano około 7,5 mln ton. Głównymi producentami w UE są Włochy (3,8 mln ton), wytwarzając ponad połowę produkcji w UE, kolejni to Francja (1,3 mln ton), Hiszpania (830 tys. ton) i Grecja (750 tys. ton). Wśród 4 głównych producentów plony, średnio za lata 2019–2021, w krajach UE: (Włochy – 3,2 t/ha, Hiszpania – 2,9 t/ha, Grecja – 2,3 t/ha, Francja 5,7 t/ha)[11].
W Polsce przed II wojną światową, głównie na kresach wschodnich, uprawiano odmiany jare pszenicy twardej: Puławska Twarda, Hela[12]. W Polsce około 2000 roku prowadzono badania porównawcze genotypów pszenicy twardej w polskich warunkach klimatycznych. Większość badanych genotypów miała średnią wysokość od 70 do 80 cm, charakteryzują się średnią odpornością na wyleganie, słabą zimotrwałością oraz zawartością białka mniejszą niż u odmian uprawianych na południu Europy[13]. W 2019 r. w Polsce zarejestrowano 4 odmiany pszenicy twardej ozimej i jedną odmianę jarą[14].
W Biblii pszenica wymieniona jest ponad 70 razy. Pszenica twarda i zwyczajna opisane są hebrajskim słowem ḥíţţa(h), oraz innymi, ogólnymi, oznaczającymi: zboże, zboże stojące na polu, garść ściętego zboża, pojedyncze źdźbło, zboże wymłócone, ale nie oczyszczone, zboże wymłócone i oczyszczone, zboże prażone, pasza, obrok. W czasach biblijnych w Królestwie Izraela pszenica twarda była uprawiana, ale w mniejszym stopniu[15].
Oczekiwanie na dojrzewanie pszenicy było w Królestwie Izraela połączone z wieloma świętami rolniczymi. Podczas święta Szawuot (Święto Żniw) świątyni ofiarowywano plon pszenicy[15].