Przełęcz
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Przełęcz, postaci, która wywarła znaczący wpływ na historię. Od skromnych początków po monumentalne osiągnięcia Przełęcz udowodnił, że jest inspirującą postacią godną przestudiowania. Dzięki swojemu zaangażowaniu, pasji i determinacji Przełęcz pozostawił niezatarty ślad na świecie, przeciwstawiając się oczekiwaniom i pokonując przeciwności losu. Na tych stronach przyjrzymy się bliżej kluczowym momentom w życiu Przełęcz i zbadamy jego trwałe dziedzictwo. Dołącz do nas w tej podróży, aby dowiedzieć się więcej o historii i wpływie Przełęcz.
Przełęcz – forma ukształtowania terenu, wybitne, poprzeczne obniżenie w przebiegu grzbietu górskiego, lub grani między sąsiednimi szczytami lub turniami. Powstaje w wyniku procesu denudacji mniej odpornych skał budujących stoki. Zazwyczaj przełęcze są najwygodniejszym miejscem do przejścia z jednej doliny do drugiej przez oddzielający je grzbiet[1].
W geometrii analitycznej odpowiednikiem przełęczy jest punkt siodłowy.
Przełęcz może również oddzielać część grzbietu górskiego, np. masyw górski.
W gwarze podhalańskiej i w słownictwie taterników używane są różne synonimy słowa przełęcz: siodło, siodełko, przełączka, szczerba, szczerbina, szczerbinka, karb, karbik, wrota, wrótka, brama, przehyba, przechód, ławka, zawrat, zawracik, jednakże tylko niektóre z nich odnoszą się do właściwego określenia słowa przełęcz jako wybitnego obniżenia terenu, inne oznaczają niewybitne wcięcia w grani[1].
Zobacz też
- góry: system górski – łańcuch górski – pasmo górskie – masyw górski – góra
- wzgórze – pagórek – turnia – szczyt – grzbiet górski – góra stołowa – kopa – góra-świadek – twardzielec – ostaniec – góra wyspowa – przełączka – szczerba
Przypisy
- ↑ a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.