Prawa Grassmanna (optyka)
W tym artykule zajmiemy się tematem Prawa Grassmanna (optyka) z różnych perspektyw, aby zaoferować szeroką i kompletną wizję tego tematu. Prawa Grassmanna (optyka) jest dziś tematem niezwykle istotnym, ponieważ wpływa na różne obszary społeczeństwa, kultury, gospodarki, polityki i życia codziennego. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty Prawa Grassmanna (optyka), analizując jego historię, obecne implikacje i możliwy przyszły rozwój. Ponadto skupimy się na konkretnych aspektach, które budzą zainteresowanie Prawa Grassmanna (optyka), takich jak jego wpływ na określone grupy ludności, jego wpływ na środowisko lub jego związek z innymi istotnymi zjawiskami. Krótko mówiąc, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wzbogacającego przeglądu Prawa Grassmanna (optyka), dostarczając informacji, refleksji i analiz, które mogą zainteresować wszystkich typów czytelników.
Prawa Grassmanna – podstawowe prawa kolorymetrii stworzone przez Hermanna Grassmanna, dotyczące addytywnego mieszania barw[1][2][3].
Prawa
- Pierwsze prawo (trójchromatyczności)
- Każda dowolnie wybrana barwa może być określona za pomocą trzech liniowo niezależnych barw.
Inaczej:
- Każde cztery barwy są liniowo zależne, istnieją jednak trójki barw liniowo niezależnych.
Uwaga:
- Twierdzenie odwrotne nie jest prawdziwe, tzn. z dowolnie wybranych trzech liniowo niezależnych barw nie da się utworzyć wszystkich barw[potrzebny przypis].
- Drugie prawo (ciągłości)
Stopniowa zmiana barwy jednego składnika w mieszaninie złożonej z dwóch barw powoduje stopniową zmianę barwy mieszanej.
- Trzecie prawo (addytywności)
Barwa mieszaniny zależy jedynie od barw jej składników, a nie od ich składu widmowego.
Przypisy
- ↑ Słownik fizyczny; hasła: barwa, Grassmanna prawa. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984, s. 30–32, 146.
- ↑ Kształtowanie się poglądów na barwę. W: Adam Zausznica: Prawa mieszania barw , w: Nauka o barwie rozdz.. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959, s. 146–148.
- ↑ Witold Starkiewicz: Prawo mieszania barw optycznych, w: Psychofizjologia wzroku. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1960, s. 226–229.