W tym artykule temat Potwory i spółka został omówiony z obiektywnej i szczegółowej perspektywy. Zostaną zbadane różne podejścia i punkty widzenia związane z Potwory i spółka, w celu zapewnienia czytelnikowi pełnej i wzbogacającej wizji tego tematu. Przeanalizowane zostaną istotne aspekty, zaprezentowane zostaną dane i przedstawione zostaną opinie ekspertów w danej dziedzinie. Celem tego artykułu jest przedstawienie szerokiego i różnorodnego przeglądu, który pozwoli czytelnikowi uzyskać głębokie i uzasadnione zrozumienie Potwory i spółka.
![]() Logo filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
świat: 2 listopada 2001 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
96 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Scenografia | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia | |
Dystrybucja | |
Budżet |
115 000 000 USD |
Kontynuacja | |
Nagrody | |
Oscar za najlepszą piosenkę | |
Strona internetowa |
Potwory i spółka (ang. Monsters, Inc.) – amerykański pełnometrażowy film animowany w reżyserii Pete'a Doctera z 2001 roku wyprodukowany przez wytwórnię Pixar i Disney. Film został wykonany w technice trójwymiarowej. W lutym 2013 roku film trafił ponownie do kin, ale w wersji 3D. 5 lipca 2013 roku do kin trafił prequel o nazwie Uniwersytet potworny[1].
Monstropolis to miasto, w którym żyją potwory: kudłate lub gładkie, jedno lub wielookie, duże i małe, różnobarwne, podobne do zwierząt lub roślin. W centrum miasta znajduje się fabryka Potwory i spółka, którą kieruje Henry Moczyknur. W jego fabryce zgromadzone są drzwi do innego świata – świata ludzi. Co noc oddziały potworów przedostają się przez owe drzwi do dziecięcych pokojów, by straszyć dzieci. Energia z ich krzyku jest gromadzona w specjalnych pojemnikach w fabryce Moczyknura, gdyż jest niezbędna do funkcjonowania miasta.
Najważniejszym potworem w całej fabryce jest James Sullivan, zwany Sulleyem. Jego pomocnikiem i przyjacielem jest Mike Wazowski, głównym rywalem – Randall. Ani Sulley, ani Mike, ani inne potwory nie są w istocie groźne. Wykonując swoją pracę, głęboko wierzą, iż dzieci są toksyczne i bezpośredni kontakt z nimi może mieć złe skutki. Z każdym rokiem dzieci coraz trudniej nastraszyć, niewiele jest rzeczy, których jeszcze się boją.
Pewnej nocy Sullivan trafia do pokoju małej dziewczynki, która nie wpada w przerażenie na jego widok. Za to panika ogarnia Sulleya, gdy mała postanawia bliżej się z nim zapoznać. Ciekawa wszystkiego dziewczynka wkracza za nim do fabryki. Sulley i Mike muszą się zaopiekować małą Boo, jak ją nazywają. Wkrótce przekonują się, że Boo wcale nie jest toksyczna i groźna, ale miła i wesoła. Przyjaciele próbują pomóc jej wrócić do świata ludzi, lecz nie mogą znaleźć w fabryce właściwych drzwi. Wpadają za to na trop spisku.