Polska Jest Najważniejsza

Polska Jest Najważniejsza

Państwo	Polska
Skrót	PJN
Przewodniczący	Joanna Kluzik-Rostkowska (2010–2011)
Prezes	Paweł Kowal (2011–2014)
Data założenia	12 grudnia 2010
Data rozwiązania	7 grudnia 2013[a]
Adres siedziby	Al. Ujazdowskie 26, 00-478 Warszawa
Ideologia polityczna	chrześcijańska demokracja, konserwatywny liberalizm
Poglądy gospodarcze	wolny rynek
Liczba członków	ponad 2300 (sierpień 2012)
Członkostwo międzynarodowe	Sojusz Europejskich Konserwatystów i Reformatorów
Grupa w Parlamencie Europejskim	Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy
Młodzieżówka	Młodzież Polska Jest Najważniejsza
Barwy	amarant
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Polska Jest Najważniejsza (PJN) – polska centroprawicowa partia polityczna założona 12 grudnia 2010, zarejestrowana 17 marca 2011. Posiadała klub parlamentarny (w Sejmie VI kadencji i Senacie VII kadencji), a także (do końca działalności) reprezentację w Parlamencie Europejskim. Ugrupowanie tworzyli w większości byli politycy Prawa i Sprawiedliwości, częściowo również Platformy Obywatelskiej. 7 grudnia 2013 PJN podjęła decyzję o samorozwiązaniu, w związku z powołaniem tego dnia partii Polska Razem, współtworzonej przez działaczy PJN z Jarosławem Gowinem (zgodnie z uchwałą rady krajowej PJN, partia istniała do chwili rejestracji Polski Razem, która nastąpiła 14 lutego 2014).

Stowarzyszenie „Polska Jest Najważniejsza” zostało założone 16 listopada 2010 przez posłanki Joannę Kluzik-Rostkowską i Elżbietę Jakubiak, które 5 listopada 2010 zostały wykluczone z Prawa i Sprawiedliwości^[1].

Członkami założycielami PJN byli posłowie PiS (lub wybrani z listy tej partii) na Sejm RP i do Parlamentu Europejskiego: posłowie Joanna Kluzik-Rostkowska, Elżbieta Jakubiak, Paweł Poncyljusz, Tomasz Dudziński, Jacek Pilch, Lena Dąbkowska-Cichocka, Jan Ołdakowski (dwoje ostatnich bezpartyjni, członkowie klubu PiS), eurodeputowani Adam Bielan, Michał Kamiński, Paweł Kowal, Marek Migalski (bezpartyjny, wybrany z listy PiS)^[2][3] oraz osoby bez mandatu poselskiego: Wojciech Kasprowski, Michał Kaźmiński, Ewelina Owczarska i Anna Kamińska (żona Michała Kamińskiego)^[4]. Prezesem została Joanna Kluzik-Rostkowska.

Nazwa ugrupowania pochodziła od oficjalnego hasła kampanii Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010^[5] (szefem sztabu wyborczego była Joanna Kluzik-Rostkowska, rzecznikiem prasowym sztabu był Paweł Poncyljusz). Tomasz Dudziński zadeklarował, że był autorem koncepcji użycia hasła „Polska jest najważniejsza” w kampanii wyborczej^[6].

17 listopada w Sądzie Okręgowym w Warszawie został złożony wniosek o rejestrację stowarzyszenia^[7]. Mimo to inna grupa poinformowała, że ruch o identycznej nazwie powstał wcześniej w województwie świętokrzyskim 30 września 2010. Ponadto 10 października 2010 powstało w Warszawie stowarzyszenie o nazwie „Polska Jest Najważniejsza” kierowane przez Włodzimierza Klonowskiego, które zostało założone przez sympatyków Jarosława Kaczyńskiego z czasu kampanii przed wyborami prezydenckimi^[8], a które decyzją sądu zostało 9 grudnia wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego pod nazwą „Polska Jest Najważniejsza”.

8 grudnia w Katowicach została przedstawiona przez polityków ugrupowania Joanny Kluzik-Rostkowskiej deklaracja programowa, w której zawarto m.in. odwołanie do wartości republikańskich, konserwatywnych, chrześcijańskich i solidarnościowych^[9].

12 grudnia w Warszawie odbył się kongres stowarzyszenia, podczas którego Joanna Kluzik-Rostkowska ogłosiła powstanie na jego bazie partii politycznej^[10].

28 stycznia 2011 został złożony wniosek o rejestrację partii „Polska Jest Najważniejsza”^[11], a 4 lutego wniosek o rejestrację „Stowarzyszenia Obywatelskiego Polska Jest Najważniejsza”^[12]. Partia zarejestrowana została 17 marca. Jej przewodniczącą została Joanna Kluzik-Rostkowska, a w skład zarządu krajowego weszli Elżbieta Jakubiak i Paweł Poncyljusz^[13]. Stowarzyszenie zostało zarejestrowane w kwietniu^[14].

18 marca ze stowarzyszenia PJN został wykluczony jeden z jego założycieli, eurodeputowany Adam Bielan^[15].

27 marca podczas konferencji prasowej Joanna Kluzik-Rostkowska zaprezentowała partyjne logo przedstawiające białego orła wznoszącego się do lotu i biały napis „PJN” (na amarantowym tle).

W kwietniu partia PJN podjęła współpracę ze Stronnictwem Konserwatywno-Ludowym, jednak ostatecznie nie podpisała z nim porozumienia o współpracy wyborczej (jedynie sekretarz generalny SKL Krzysztof Oksiuta został członkiem sztabu wyborczego PJN i kandydatem partii do Sejmu).

4 czerwca odbył się pierwszy kongres partii PJN, o charakterze programowo-wyborczym, na którym zostały wybrane władze formacji. Na prezesa został wybrany Paweł Kowal^[16], a na przewodniczącego rady krajowej Zbigniew Wojciechowski. Rada krajowa na posiedzeniu, które odbyło się 6 dni później, wybrała na wiceprezesów partii Pawła Poncyljusza i Marka Migalskiego. Skarbnikiem PJN została Elżbieta Jakubiak^[17]. 13 czerwca z ugrupowania odeszła jego inicjatorka Joanna Kluzik-Rostkowska, która podjęła współpracę z Platformą Obywatelską^[18]. 8 lipca kolejnym wiceprezesem partii został Wojciech Mojzesowicz^[19].

W wyborach parlamentarnych PJN zarejestrowała listy we wszystkich 41 okręgach do Sejmu, a także kandydatów w 13 ze 100 okręgów do Senatu. Z list PJN startowało kilku członków Stronnictwa Demokratycznego, po jednym wiceprzewodniczącym RLN i KPEiR, sekretarz generalny SKL, a także m.in. pojedynczy członkowie UPUM i LPR. W wyborach do Sejmu komitet PJN otrzymał 2,19% głosów, co było 6. wynikiem spośród wszystkich komitetów i nie pozwoliło na uzyskanie mandatów w Sejmie^[20]. Partia nie uzyskała też mandatów w Senacie.

Plan działania na partii 2012 rok obejmował uporządkowanie spraw formalnych partii (m.in. zjazdy regionalne), a także przygotowywanie koncepcji programowych. Poszczególne struktury wojewódzkie oraz powiatowe zorganizowały również szereg akcji związanych z problemami lokalnych społeczności, eurodeputowani natomiast prowadzili aktywną politykę wschodnią dotyczącą m.in. problemów białoruskich (działania na rzecz poparcia więźniów politycznych) i ukraińskich.

W styczniu 2013 ugrupowanie nawiązało kilkumiesięczną współpracę programową z Polskim Stronnictwem Ludowym, tworząc wspólne konwersatorium „Centrum dla Polaków”^[21]. W jego ramach odbyły się dwie debaty (w drugiej z nich brało udział również SKL).

23 czerwca w przedterminowych wyborach samorządowych w Elblągu PJN wystartowała wspólnie z SD i Kongresem Nowej Prawicy w ramach komitetu „Naszą Partią jest Elbląg”. Kandydatem na prezydenta był Edward Pukin z PJN, który zajął przedostatnie, 9. miejsce (uzyskał 1,48% głosów)^[22]. 8 września w wyborach uzupełniających do Senatu VIII kadencji w okręgu dębicko-mieleckim kandydat PJN Andrzej Marciniec zajął przedostatnie, 6. miejsce (uzyskał 1,32% głosów)^[23].

4 października PJN podpisała porozumienie o współpracy programowej ze środowiskiem skupionym wokół posłów niezrzeszonych Jarosława Gowina, Johna Godsona i Jacka Żalka (którzy niedługo wcześniej opuścili PO, po porażce Jarosława Gowina w wyborach na szefa tej partii), angażując się przy tym w organizowaną przez Jarosława Gowina akcję społeczną „Godzina dla Polski”^[24] (do projektu dołączyło też Stowarzyszenie „Republikanie”, założone przez posła Przemysława Wiplera po jego odejściu z PiS). 7 grudnia rada krajowa PJN podjęła decyzję o samorozwiązaniu ugrupowania, w związku z powołaniem tego dnia nowej partii Jarosława Gowina Polska Razem, którą współtworzyli działacze PJN^[25] (formalnie PJN funkcjonowała do momentu rejestracji Polski Razem, która nastąpiła 14 lutego 2014). Grupa działaczy partii (na czele z Tomaszem Owsianikiem) nie zgodziła się z decyzją o jej samorozwiązaniu (uważając ją za nielegalną), wychodząc na drogę sądową^[26]. Ostatecznie PJN została wyrejestrowana przez sąd 21 lipca 2015^[27].

Klub poselski „Polska Jest Najważniejsza” powstał 23 listopada 2010. Utworzyło go 15 posłów^[28]. Jego szefem została Joanna Kluzik-Rostkowska. Dzień później wybrani zostali wiceprzewodniczący klubu: Elżbieta Jakubiak, Wojciech Mojzesowicz, Paweł Poncyljusz i Jacek Tomczak^[29]. 3 grudnia 2010 szeregi klubu zasilili posłowie Andrzej Sośnierz oraz Lucjan Karasiewicz.

19 stycznia 2011 do klubu PJN przystąpił, jako jedyny z senatorów, Jacek Swakoń (dotychczasowy członek klubu Platformy Obywatelskiej)^[30]. Do klubu PJN wstąpił również wybrany z listy PO poseł Zbigniew Wojciechowski, który złożył ślubowanie 1 lutego 2011.

7 czerwca 2011 nowym przewodniczącym klubu został Paweł Poncyljusz, którego na funkcji wiceprzewodniczącego zastąpił Andrzej Walkowiak. Rzecznikiem klubu został Jacek Pilch^[31].

9 czerwca 2011 z klubu odszedł poseł Jan Filip Libicki, zarzucając kierownictwu partii brak wyraźnej deklaracji zaprzeczającej zamiarom współpracy ugrupowania z PiS^[32]. Dzień później z członkostwa w klubie w ślad za nim zrezygnował także wiceprzewodniczący klubu Jacek Tomczak^[33]. 13 czerwca rezygnację z członkostwa w klubie złożyła jego była przewodnicząca Joanna Kluzik-Rostkowska. 17 sierpnia klub przestał istnieć w wyniku rezygnacji z członkostwa w nim posła Wiesława Kiliana, który (podobnie jak wcześniejsi posłowie opuszczający klub) podjął współpracę z PO. Posłowie PJN powołali następnie 14-osobowe koło. 29 sierpnia 2011 dołączył jednak do nich dotychczasowy poseł PiS Jan Religa, co umożliwiło reaktywację klubu^[34], którego szefem ponownie został Paweł Poncyljusz. Klub funkcjonował do końca kadencji (7 listopada 2011)^[35].

PJN deklarowała się jako ugrupowanie centroprawicowe, konserwatywne i chrześcijańsko-demokratyczne. W zakresie polityki społecznej deklarowało dążenie w ramach polityki prorodzinnej do wprowadzenia nowych przepisów podatkowych, korzystniejszych dla rodzin wielodzietnych^[36]. Oprócz tego PJN chciała ograniczyć biurokrację utrudniającą działalność gospodarczą. Partia proponowała także podwyższenie kwoty zwolnionej z opodatkowania PIT (co byłoby korzystne dla najmniej zarabiających) oraz wprowadzenie możliwości wspólnego rozliczania się rodziców z dziećmi^[37]. Ponadto PJN proponowała wprowadzenie ulgi podatkowej (rzędu 600 zł rocznie odpisywane od podatku) dla osób oszczędzających dobrowolnie w OFE lub IKE^[38].

Do głównych założeń programu ekonomicznego PJN należały: zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn, objęcie bogatych rolników systemem emerytalnym ZUS, liniowa 19 proc. stawka VAT, ograniczenie biurokracji, ułatwienia dla przedsiębiorców, likwidacja becikowego^[39] oraz zwolnienie z tzw. podatku od dochodów kapitałowych osób mających w bankach niewielkie lokaty, rzędu 12 tys. złotych^[40].

W dziedzinie ochrony zdrowia ugrupowanie postulowało decentralizację NFZ, uproszczenie zasad kontraktowania i wymogów stawianych zakładom opieki zdrowotnej^[41]. Partia domagała się likwidacji gimnazjów oraz wydłużenia o rok nauki w technikach i liceach. Sprzeciwiała się obowiązkowi uczęszczania do szkoły od 6. roku życia^[42]. PJN opowiadała się przeciwko depenalizacji aborcji^[43].

Partia opowiadała się za usprawnieniem instytucji referendum, jednomandatowymi okręgami wyborczymi w wyborach samorządowych i bezpośrednim wyborem starostów^[44]. Posłowie PJN w głosowaniu sejmowym w większości opowiedzieli się przeciwko ustawie kwotowej.

 Zobacz też kategorię: Politycy PJN.

Ugrupowanie posiadało struktury we wszystkich województwach, we wszystkich miastach na prawach powiatu i większości powiatów. Politykami partii byli radni wszystkich szczebli samorządu terytorialnego. Najaktywniejszymi regionami były województwa: lubelskie, mazowieckie, śląskie, pomorskie, małopolskie i kujawsko-pomorskie.

Prezes:

• Paweł Kowal

Wiceprezesi:

• Marek Migalski
• Wojciech Mojzesowicz
• Paweł Poncyljusz

Skarbnik:

• Elżbieta Jakubiak

Przewodniczący Rady Krajowej:

• Zbigniew Wojciechowski

Przewodniczący Krajowego Sądu Partyjnego:

• Grzegorz Mierzwa

• Joanna Kluzik-Rostkowska – przewodnicząca od 17 marca 2011 do 4 czerwca 2011
• Paweł Kowal – prezes od 4 czerwca 2011 do 14 lutego 2014

• Partie polityczne w Polsce

Zobacz kolekcję cytatów Polska Jest Najważniejsza w Wikicytatach

• Archiwalna strona internetowa PJN. stronapjn.pl.
• KP PJN w Sejmie VI kadencji.