Plateresco
W dzisiejszym świecie Plateresco stał się tematem istotnym i interesującym dla osób z różnych dziedzin i profili. Niezależnie od tego, czy są to badacze, profesjonaliści, studenci, czy po prostu ciekawskie osoby, Plateresco przykuł uwagę i wywołał debatę w różnych przestrzeniach. Od wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje, Plateresco okazał się tematem, który zasługuje na dogłębne zbadanie i analizę. W tym artykule zagłębimy się w różne wymiary Plateresco, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na naszą rzeczywistość.
Plateresco, estilo plateresco, plateresk, tzw. „styl złotniczy” – styl w architekturze nawiązujący do geometrycznej ornamentyki mauretańskiej.
Styl powstał w Hiszpanii pod koniec XV wieku z połączenia mudéjar, rodzimej odmiany późnego gotyku (tzw. stylu izabelińskiego) oraz architektury renesansu lombardzkiego i toskańskiego. Jest charakterystyczny dla okresu architektury wczesnego renesansu w Hiszpanii. Cechował się bardzo bogatą dekoracją płaszczyzn, dużym nagromadzeniem zawiłych, mocno zagęszczonych i nieregularnych ornamentów przypominających te stosowane przez złotników (hiszp. plateros). Głównymi elementami zdobiącymi były kandelabrowe kolumny, motywy heraldyczne, medaliony z podobiznami sławnych osobistości, wieżyczki, rzeźbione płyciny i ażurowe ornamenty, np. balustrady. Styl plateresco trwał do połowy XVI wieku i miał zasadniczy wpływ na ukształtowanie się churrigueryzmu.
Bibliografia
- Jean Babelon: Sztuka hiszpańska. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1974, s. 109-120.
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 122, 123. ISBN 83-85001-89-1.