Obecnie Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 stał się tematem zainteresowania wielu ludzi na całym świecie. Wpływ Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 na społeczeństwo jest niezaprzeczalny, ponieważ wywołał szeroką debatę i analizy w różnych obszarach. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 i przeanalizujemy jego znaczenie dzisiaj. Bez wątpienia Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 to temat zasługujący na głęboką refleksję i szczegółową analizę, aby zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie.
| |||
Ilustracja z oficjalnego raportu. | |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
Otwarcie |
29 czerwca 1912, Sztokholm | ||
Zamknięcie (finał) |
5 lipca 1912, Solna | ||
Liczba drużyn |
11 (z 1 konfederacji) | ||
Stadion |
3 (w 3 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
17 | ||
Liczba bramek |
94 (5,53 na mecz) | ||
Król strzelców |
Gottfried Fuchs (10 goli) |
Piłka nożna na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 w Sztokholmie rozgrywana była w dniach 29 czerwca – 5 lipca 1912 roku[1]. Piłka nożna była jedną ze 102 zawodów rozgrywanych podczas igrzysk olimpijskich 1912, a także po raz 4. była w programie letnich igrzysk olimpijskich. W turnieju wzięło udział 11 reprezentacji (wszystkie z Europy). Złoty medal zdobyła reprezentacja Wielkiej Brytanii[2]. Natomiast srebrny i brązowy medal zdobyły kolejno, podobnie jak na turnieju olimpijskim 1908 w Londynie, reprezentacja Danii i reprezentacja Holandii[3][4].
Mecze odbyły się na trzech miastach:
Sztokholm | ![]() |
---|---|
Stadion Olimpijski Pojemność: 33 000 | |
![]() | |
Solna | |
Råsunda IP | |
![]() | |
Traneberg | |
Tranebergs | |
![]() |
Do turnieju zgłosiła się rekordowa liczba 11 reprezentacji (wszystkie z Europy), w tym reprezentacja Wielkiej Brytanii.
Początkowo zgłosiły się również reprezentacja Belgii i reprezentacja Francji, jednak na krótko przed losowaniem wycofały się z udziału, natomiast zgłoszenie reprezentacji Czech zostało odrzucone z powodu braku członkostwa w FIFA.
W turnieju udział wzięło 135+28 zawodników[5]:
W pierwszej rundzie turnieju reprezentacja Szwecji odpadła w meczu otwarcia po przegranej 4:3 po dogrywce z reprezentacją Holandii po decydującym golu Jana Vosa. Reprezentacja Finlandii wygrała 3:2 po dogrywce z reprezentacją Włoch 29 czerwca 1912 roku na Tranebergs w Tranebergu.
Od drugiej rundy udział w turnieju rozpoczęły: reprezentacja Danii, reprezentacja Norwegii, reprezentacja Imperium Rosyjskiego (przegrana 2:1 z reprezentacją Finlandii), reprezentacja Węgier oraz reprezentacja Wielkiej Brytanii, która wygrała 7:0 z reprezentacją Węgier, a gole zdobyli: 6 goli Harold Walden oraz 1 gola kapitan Vivian Woodward – środkowy napastnik Chelsea Londyn, mistrz olimpijski 1908.
Natomiast w półfinale reprezentacja Wielkiej Brytanii wygrała 4:0 z reprezentacją Finlandii, a w drugim półfinale reprezentacja Danii wygrała 4:1 z reprezentacją Holandii, dla której samobójczego gola zdobył Harald Hansen. W finale turnieju po raz drugi zagrały reprezentacja Wielkiej Brytanii i reprezentacja Danii, w którym Team GB wygrał 4:2 i tym samym obronił tytuł mistrza olimpijskiego, natomiast reprezentacja Danii od 30. minuty grała w osłabieniu z powodu kontuzji Charlesa Buchwalda.
Dla drużyn, które odpadły z turnieju, rozegrano tzw. Turniej pocieszenia, który wygrała reprezentacja Węgier[6]. Medali za miejsca w turnieju nie przyznano[3].
Zawodnik reprezentacji Cesarstwa Niemieckiego – Gottfried Fuchs wyrównał rekord zdobytych goli w rozgrywkach międzynarodowych (ustanowiony przez Duńczyka Sophusa Nielsena na turnieju olimpijskim 1908) z 10 golami przeciwko reprezentacji Imperium Rosyjskiego. Rekord utrzymał się do 2001 roku.
Pierwsza runda | Druga runda | Półfinały | Finał | |||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||||
30 czerwca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
wolny los | ||||||||||||||||||
![]() | 7 | |||||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||||
2 lipca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
wolny los | ||||||||||||||||||
![]() | 4 | |||||||||||||||||
29 czerwca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||||||
30 czerwca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
![]() | 3 | |||||||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||||
4 lipca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
wolny los | ||||||||||||||||||
![]() | 4 | |||||||||||||||||
![]() | 2 | |||||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||||
30 czerwca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
wolny los | ||||||||||||||||||
![]() | 7 | |||||||||||||||||
![]() | 0 | |||||||||||||||||
![]() | ||||||||||||||||||
2 lipca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
wolny los | ||||||||||||||||||
![]() | 4 | |||||||||||||||||
29 czerwca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
![]() | 1 | Mecz o 3. miejsce | ||||||||||||||||
![]() | 4 | |||||||||||||||||
30 czerwca – Sztokholm | 4 lipca – Sztokholm | |||||||||||||||||
![]() | 3 | |||||||||||||||||
![]() | 3 | ![]() | 9 | |||||||||||||||
29 czerwca – Sztokholm | ||||||||||||||||||
![]() | 1 | ![]() | 0 | |||||||||||||||
![]() | 5 | |||||||||||||||||
![]() | 1 | |||||||||||||||||
29 czerwca 1912 11:00
|
Włochy ![]() |
2:3 (Dogrywka) (2:2)
|
![]() |
Tranebergs IP, Traneberg Widzów: 600 Sędzia: ![]() |
29 czerwca 1912 15:00
|
Austria ![]() |
5:1 (0:1)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 2 000 Sędzia: ![]() |
29 czerwca 1912 19:00
|
Szwecja ![]() |
3:4 (Dogrywka) (3:4, 3:3, 1:2)
|
![]() |
Stadion Olimpijski, Sztokholm Widzów: 14 000 Sędzia: ![]() |
30 czerwca 1912 10:00
|
Finlandia ![]() |
2:1 (1:0)
|
![]() |
Tranebergs IP, Traneberg Widzów: 300 Sędzia: ![]() |
30 czerwca 1912 13:30
|
Wielka Brytania ![]() |
7:0 (3:0)
|
![]() |
Stadion Olimpijski, Sztokholm Widzów: 8 000 Sędzia: ![]() |
30 czerwca 1912 16:30
|
Dania ![]() |
7:0 (3:0)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 700 Sędzia: ![]() |
30 czerwca 1912 19:00
|
Holandia ![]() |
3:1 (3:1)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 7 000 Sędzia: ![]() |
2 lipca 1912 15:00
|
Wielka Brytania ![]() |
4:0 (2:0)
|
![]() |
Stadion Olimpijski, Sztokholm Widzów: 4 000 Sędzia: ![]() |
2 lipca 1912 19:00
|
Dania ![]() |
4:1 (3:0)
|
![]() |
Stadion Olimpijski, Sztokholm Widzów: 6 000 Sędzia: ![]() |
4 lipca 1912 15:00
|
Holandia ![]() |
9:0 (4:0)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 1 000 Sędzia: ![]() |
4 lipca 1912 19:00
|
Wielka Brytania ![]() |
4:2 (4:1)
|
![]() |
Stadion Olimpijski, Sztokholm Widzów: 25 000 Sędzia: ![]() |
Reprezentacja Węgier przystąpiła do turnieju dopiero od drugiej rundy.
1 lipca 1912 11:00
|
Austria ![]() |
1:0 (1:0)
|
![]() |
Tranebergs IP, Traneberg Widzów: 200 Sędzia: ![]() |
1 lipca 1912 17:00
|
![]() Gottfried Fuchs
![]() Gottfried Fuchs ![]() Fritz Förderer ![]() Karl Burger ![]() Emil Oberle ![]() |
16:0 (8:0)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 2 000 Sędzia: ![]() |
1 lipca 1912 19:00
|
Włochy ![]() |
1 : 0 (1:0)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 2 500 Sędzia: ![]() |
3 lipca 1912 15:00
|
Węgry ![]() |
3 : 1 (2:0)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 2 000 Sędzia: ![]() |
3 lipca 1912 19:00
|
Austria ![]() |
5 : 1 (2:0)
|
![]() |
Stadion Olimpijski, Sztokholm Widzów: 3 500 Sędzia: ![]() |
5 lipca 1912 19:00
|
Węgry ![]() |
3 : 0 (1:0)
|
![]() |
Råsunda IP, Solna Widzów: 5 000 Sędzia: ![]() |
Lp. | Reprezentacja | M | Z | R | P | BZ | BS | RB | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
![]() |
3 | 3 | 0 | 0 | 15 | 2 | +13 | 6 |
![]() |
![]() |
3 | 2 | 0 | 1 | 13 | 5 | +8 | 4 |
![]() |
![]() |
4 | 3 | 0 | 1 | 17 | 8 | +9 | 6 |
4. | ![]() |
4 | 2 | 0 | 2 | 5 | 16 | −11 | 4 |
5. | ![]() |
3 | 2 | 0 | 1 | 6 | 8 | −1 | 4 |
6. | ![]() |
5 | 3 | 0 | 2 | 12 | 8 | +4 | 6 |
7. | ![]() |
3 | 1 | 0 | 2 | 18 | 8 | +10 | 2 |
8. | ![]() |
3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 8 | −4 | 4 |
9. | ![]() |
2 | 0 | 0 | 2 | 3 | 5 | −2 | 0 |
10. | ![]() |
2 | 0 | 0 | 2 | 1 | 18 | −17 | 0 |
11. | ![]() |
2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 8 | −8 | 0 |
Baza danych Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego wymienia tylko jedenastu zawodników jako medalistów z każdej reprezentacji, którzy zagrali w pierwszym meczu dla swojej reprezentacji[7]. Poniższa lista zawiera tych jedenastu graczy, a także wszystkich innych graczy, którzy przynajmniej raz wystąpili dla swojej reprezentacji podczas turnieju.