W dzisiejszym świecie Piszcz, jeśli wiesz co zrobiłem w ostatni piątek trzynastego stał się tematem najwyższej wagi i znaczenia. Niezależnie od tego, czy jest to sfera osobista, zawodowa, polityczna czy społeczna, Piszcz, jeśli wiesz co zrobiłem w ostatni piątek trzynastego zyskał duże znaczenie i wywołał szeroką debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. Znaczenie Piszcz, jeśli wiesz co zrobiłem w ostatni piątek trzynastego polega na jego bezpośrednim wpływie na różne aspekty życia codziennego, a także na jego wpływie na rozwój i ewolucję różnych obszarów wiedzy i kultury. Dlatego tak istotna jest dogłębna analiza i zrozumienie znaczenia i wpływu, jaki Piszcz, jeśli wiesz co zrobiłem w ostatni piątek trzynastego ma na naszą obecną rzeczywistość, a także przewidywanie możliwych przyszłych scenariuszy, które mogą wyniknąć w wyniku jego obecności w różnych obszarach.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
17 października 2000 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
86 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Majandra Delfino, |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Brian F. McCabe |
Kostiumy |
Merrie Lawson |
Montaż |
Richard LaBrie |
Wytwórnia |
Endless Entertainment Inc. |
Dystrybucja |
USA Network, |
Piszcz, jeśli wiesz co zrobiłem w ostatni piątek trzynastego (tytuł oryginalny Shriek If You Know What I Did Last Friday the Thirteenth) – amerykański film fabularny (komedia) z 2000 roku, który jest parodią popularnych horrorów – głównie slasherów, takich jak Krzyk, Koszmar minionego lata, Piątek trzynastego czy Halloween. Film przeznaczono do dystrybucji domowej.
Zostaje zabita Screw (Aimee Graham) – młoda, niegrzesząca rozumem dziewczyna. Wkrótce szczęście odwraca się także od grupki nastolatków, uczniów prowincjonalnego Bulimia Falls High School. Młodzi, w szczególności buntownicza Martina (Majandra Delfino), chcą zejść z drogi cieszącemu się złą sławą zbrodniarzowi, co nie jest łatwe, bowiem psychopata zna sekret, który połączył grupę minionego lata. Martina będzie musiała wykazać się intelektem, jeśli zechce ujść z życiem ze śmiertelnej gry. Musi też uratować przyjaciół, którzy nie przejawiają jakiejkolwiek objawy posiadania komórek mózgowych. Jakby problemów było mało, w mieście zjawia się natrętna dziennikarka Hagitha Utslay (Tiffani Thiessen), chcąca za wszelką cenę wzbogacić się na niecodziennym wydarzeniu.
W klimakterycznym momencie filmu główna heroina, Martina, burzy czwartą ścianę, tłumacząc pozostałym bohaterom, iż biorą oni udział w sytuacjach rodem z filmowej parodii. Podobnie jak w trylogii Wesa Cravena Krzyk tłumaczono zasady horroru, tak w tym filmie Martina wyjaśnia reguły, którymi rządzą się filmy parodystyczne.
Te reguły to: