W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Piesma capitatum, temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po możliwe przyszłe implikacje, Piesma capitatum wywołał debaty, badania i niekończące się sprzeczne opinie. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego historię, badać różne aspekty i badać jego znaczenie dzisiaj. Niezależnie od tego, czy znasz Piesma capitatum, czy odkrywasz jego znaczenie po raz pierwszy, ten artykuł zachęca Cię do refleksji nad tematem, który niewątpliwie nadal pozostawia swoje piętno w naszym społeczeństwie.
Piesma capitatum | |||
(Wolff, 1804) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Piesma capitatum | ||
Synonimy | |||
|
Piesma capitatum – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny płaszczyńcowatych.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1804 roku przez Johanna Friedricha Wolffa jako Acanthia capitata[1].
Pluskwiak o ciele długości od 2,1 do 2,8 mm, ubarwionym głównie szarożółto lub szarozielono. Głowa jest ciemnobrązowa do czarnej z żółtymi plamami, między oczami silnie wypukła. Wydłużone w palcowate, niemal równoległe lub zagięte do wewnątrz wyrostki policzki osiągają u samców większą długość niż u samic i wystają poza nadustek. U nasady czułków występuje tylko jeden małych rozmiarów wyrostek. Na przedpleczu znajdują się dwa podłużne żeberka, dwie ciemne plamy, a jego blaszki boczne są węższe niż u płaszczyńca komosiaka i zaopatrzone jeden rząd oczek[2]. Półpokrywy niekiedy mają białawą nasadę, natomiast zawsze pozbawione są wyraźnego, ciemniejszego plamkowania[2].
Płaszczyniec te zamieszkuje siedliska o charakterze ruderalnym, jak przydroża, torowiska, ugory czy miedze. Występuje głównie na przedstawicielach rodziny komosowatych, których sokami się odżywia[2].
Gatunek rozpowszechniony w krainie palearktycznej, sięgający na północ do 61° N[2]. W Europie znany jest z większości krajów; brak go na Wyspach Brytyjskich i Islandii[1]. W Polsce jest owadem pospolitym[2].