Pierre de Chevigné
W dzisiejszym świecie Pierre de Chevigné to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób z różnych dziedzin. Z biegiem czasu temat ten wywołał liczne debaty, kontrowersje i badania, które pozwoliły nam głębiej zagłębić się w jego znaczenie i zakres. Od samego początku Pierre de Chevigné budził ciekawość w społeczeństwie, generując rosnące zainteresowanie, które doprowadziło do badań i analiz mających na celu zrozumienie jego implikacji w różnych obszarach. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Pierre de Chevigné i jego wpływowi na różne aspekty życia codziennego.
| Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 sierpnia 2004 |
| Minister obrony Francji | |
| Okres |
od 14 maja 1958 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Pierre de Chevigné (ur. 6 czerwca 1909 w Tulonie, zm. 4 sierpnia 2004 w Biarritz) – francuski wojskowy i polityk, w latach 1948–1950 sprawował funkcję Wysokiego Komisarza Francji na Madagaskarze, od 14 maja do 1 czerwca 1958 zajmował stanowisko ministra obrony w dwutygodniowym gabinecie premiera Pierre Pflimlina.
Życiorys
Jego ojcem był oficer marynarki wojennej, hrabia François de Chevigné[1]. Wykształcenie zdobywał w Lycée Saint-Louis-de-Gonzague i Lycée Saint-Louis w Paryżu[1]. W 1927 rozpoczął studia na École spéciale militaire de Saint-Cyr, które ukończył w 1929[1]. W latach 1929–1934 służył jako oficer piechoty. W 1935 opuścił wojsko i został dyrektorem rodzinnego przedsiębiorstwa oraz dziennikarzem[1]. W 1935 został merem miasta Abitain[1].
W 1939, w stopniu kapitana rezerwy został zmobilizowany do wojska. Podczas kampanii francuskiej w 1940 roku został ranny w wyniku wybuchu granatu podczas obrony miasta Rethel. Ranny został ewakuowany do szpitala Dax, skąd następnie trafił do Saint-Jean-de-Luz, gdzie 24 czerwca opuścił Francję na pokładzie brytyjskiego okrętu Ettrick[1]. Za swoje czyny podczas kampanii francuskiej został odznaczony Legią Honorową[1].
W 1940 roku został wysłany na Bliski Wschód. Brał udział w operacji Exporter, podczas której został ranny[1]. Od 1941 pełnił funkcję komisarza Wolnej Francji w Lewancie, w grudniu 1941 roku został awansowany do stopnia pułkownika[1].
Na początku 1942 roku został mianowany szefem francuskiej misji wojskowej w Waszyngtonie, w maju tego samego roku powrócił na wcześniejsze stanowisko[1]. Na przełomie maja i czerwca 1942 roku służył w oddziałach komandosów lorda Mountbattena i brał udział w jednej z misji[1]. W grudniu 1943 roku został mianowany szefem sztabu wojsk francuskich stacjonujących w Wielkiej Brytanii. Brał udział w operacji Overlord i dowodził obroną przyczółka w Bayeux[1].
Po zakończeniu wojny powrócił do pełnienia funkcji mera Abitain i był nim aż do 1965 roku[1]. W latach 1945–1958 był parlamentarzystą z ramienia Ludowego Ruchu Republikańskiego[1]. W 1948 został Wysokim Komisarzem Francji na Madagaskarze. Od 1951 do 1954 pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwie obrony w rządach René Plevena, Edgara Faure, Antoine Pinaya i Josepha Laniela[1]. W krótkotrwałym rządzie Pierre Pflimlina pełnił funkcję ministra obrony[1].
Zmarł w 2004, został pochowany na cmentarzu w Abitain[1].
Odznaczenia
- Krzyż Wielki Legii Honorowej
- Order Wyzwolenia
- Krzyż Wojenny 1939–1945
- Medal Ruchu Oporu z Rozetą