W dzisiejszym świecie Pierre Laurent Wantzel jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Znaczenie Pierre Laurent Wantzel znajduje odzwierciedlenie w jego wpływie na społeczeństwo, gospodarkę i kulturę. Zarówno eksperci, jak i amatorzy wykazują duże zainteresowanie tym tematem, starając się zrozumieć jego implikacje i konsekwencje. Co więcej, Pierre Laurent Wantzel to temat stale rozwijający się, a nowe badania i osiągnięcia sprawiają, że ludzie są zainteresowani i zaangażowani w jego badania. W tym artykule szczegółowo zbadamy Pierre Laurent Wantzel i jego wpływ w różnych obszarach, oferując kompleksową wizję, która pozwala nam zrozumieć jego wpływ na dzisiejszy świat.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
matematyk |
Pierre Laurent Wantzel (ur. 5 czerwca 1814 w Paryżu, zm. 21 maja 1848 tamże[1]) – matematyk francuski, autor twierdzenia o konstruowalności figur płaskich za pomocą cyrkla i linijki.
Jako dziecko Wantzel uczęszczał do szkoły w Ecouen pod Paryżem. Już wówczas zdradzał nadzwyczajne zdolności matematyczne i pomagał rozwiązywać zadania swojemu nauczycielowi. Mając 15 lat współedytował wydanie podręcznika arytmetyki, w którym opublikował własny dowód poprawności pewnej metody znajdowania pierwiastków kwadratowych.
W roku 1832 zdał z pierwszą lokatą egzaminy do École polytechnique. Interesował się matematyką, filozofią, historią i muzyką, przejawiając w tych dziedzinach szczególne uzdolnienia.
Dwa lata później podjął studia inżynieryjne w École nationale des ponts et chaussées, rok później wysłano go w Ardeny, a następnie do Berry. Wantzel jednak nie chciał być inżynierem, wolał zajmować się matematyką.
W roku 1837 udowodnił twierdzenie, znane dziś jako twierdzenie Gaussa-Wantzela, które podaje warunek wystarczający i konieczny dla konstruowalności wielokąta foremnego. Opisał też precyzyjnie warunki wykonalności konstrukcji przy użyciu cyrkla i linijki i rozwiązał tym samym problem trysekcji kąta oraz podwojenia sześcianu. Udowodnione przez niego twierdzenie jest jednym z kluczowych kroków dowodu niemożności rektyfikacji okręgu.
W roku 1838 prowadził wykłady z analizy matematycznej na École polytechnique, a jednocześnie kończył studia inżynieryjne. W latach 1840–1841 był wykładowcą mechaniki w École des Ponts et Chaussées.
W roku 1845 Wantzel podał nowy dowód twierdzenia Abela-Ruffiniego o niemożliwości rozwiązania równania algebraicznego stopnia większego niż cztery przez pierwiastniki.
Wantzel prowadził bardzo nieregularny tryb życia. Potrafił pracować bez przerwy, pobudzając się kawą i opium. Doprowadziło to do przedwczesnego wyczerpania organizmu, co prawdopodobnie było przyczyną śmierci.