Pierluigi Marzorati

Pierluigi Marzorati

rozgrywający
Pseudonim	Pierlo
Data i miejsce urodzenia	12 września 1952 Figino Serenza
Wzrost	187 cm
Masa ciała	91 kg
Kariera
Aktywność	1969–1991, 2006
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1969–1991, 2006 Pallacanestro Cantù (Włochy) 692
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1970–1985  Włochy 278
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie srebro Moskwa 1980 koszykówka Mistrzostwa Europy złoto Francja 1983 koszykówka brąz RFN 1971 koszykówka brąz Jugosławia 1975 koszykówka brąz RFN 1985 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons

Pierluigi Marzorati (ur. 12 września 1952 w Figino Serenza) – włoski koszykarz, z reprezentacją Włoch zdobywca srebrnego medalu na Igrzyskach Olimpijskich 1980 w Moskwie oraz złotego medalu Mistrzostw Europy w roku 1983. Rozegrał w barwach swojego kraju 278 spotkań, zdobywając 2209 punktów.

Jeden z kluczowych graczy włoskiego Pallacanestro Cantù (debiut w 1969), w którym spędził całą klubową karierę, grając z numerem 14. Zdobywca 2 tytułów mistrza Włoch oraz wielokrotny triumfator rozgrywek międzynarodowych. W Serie A zagrał 692 mecze i zdobył 8659 punktów^[1].

28 kwietnia 1991 zakończył karierę koszykarską.

8 października 2006, w wieku 54 lat, wystąpił z okazji siedemdziesięciolecia zespołu Cantù przeciwko Benettonowi Treviso^[1]. Grając półtorej minuty w meczu ligi włoskiej został najstarszym koszykarzem w historii, który zagrał w oficjalnych rozgrywkach. Został także pierwszym graczem, który wystąpił na boisku w pięciu różnych dziesięcioleciach.

12 września 2007 Marzorati został przyjęty w poczet galerii sław koszykówki - FIBA Hall of Fame^[1].

• Mistrz Europy: 1 (1983)^[1]
• Wicemistrz Igrzysk Olimpijskich: 1 (1980)^[1]
• Brązowy medal mistrzostw Europy: 3 (1971, 1975, 1985)^[1]

łącznie:

• Udział w Igrzyskach Olimpijskich: 4 (1972, 1976, 1980, 1984)^[1]
• Udział w mistrzostwach Europy: 8 (1971, 1973, 1975, 1977, 1979, 1981, 1983, 1985)^[1]
• Udział w mistrzostwach świata: 2 (1978, 1986)^[1]

• Mistrzostwo Włoch: 2 (1974/75, 1980/81)^[1]
• Wicemistrzostwo Włoch: 1 (1980)
• Puchar Mistrzów: 2 (1981/82, 1982/83)^[1]
• Puchar Zdobywców Pucharów: 4 (1976/77, 1977/78, 1978/79, 1980/81)^[1]
• Puchar Koracza: 4 (1972/73, 1973/74, 1974/75, 1990/91)^[1]
• Puchar Interkontynentalny: 2 (1974/75, 1981/82)^[1]
• Finalista Pucharu Interkontynentalnego: 1 (1983)
• Finalista Pucharu Koracia: 1 (1989)
• Finalista Pucharu Saporty: 1 (1980)
• 3. miejsce w rozgrywkach Euroligi (1984)

• 6-krotny uczestnik FIBA All-Star Games (1974–1977, 1981, 1982)
• Laureat nagrody Mr Europa Player of the Year (1976)^[2]
• Wybrany do FIBA’s 50 Greatest Players
• Wybrany 50 Greatest Euroleague Contributors (2008)
• Wybrany do FIBA Hall of Fame (2007)^[1]
• Lider ligi włoskiej w asystach (1980)
• Klub Pallacanestro Cantù zastrzegł należący do niego numer 14 (1991)^[1]
• Wybrany do włoskiej Galerii Sław Koszykówki (2007)

• Medaliści olimpijscy w koszykówce

• Sylwetka zawodnika na stronie klubu (wł.)
• Kariera Marzoratiego (wł.)
• Informacje o graczu na lariosport.it (wł.)
• Profil gracza na stronie galerii gwiazd FIBA. halloffame.fiba.com. . (ang.).
• Profil gracza na Euroligue.net (ang.)