Pięciu mężów pani Lizy

W obszarze Pięciu mężów pani Lizy rośnie zainteresowanie zrozumieniem jego wpływu na różne aspekty społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na zdrowie i dobre samopoczucie, Pięciu mężów pani Lizy odgrywa kluczową rolę w naszym codziennym życiu. Wraz z postępem technologii i globalizacją znaczenie zrozumienia i analizy Pięciu mężów pani Lizy staje się coraz bardziej istotne. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia do Pięciu mężów pani Lizy, obejmując wszystko, od jego początków po przyszłe implikacje. Dodatkowo przeanalizujemy najnowsze badania i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby rzucić światło na ten zróżnicowany i złożony temat.

Pięciu mężów pani Lizy
What a Way to Go!
Gatunek

komedia romantyczna

Rok produkcji

1964

Data premiery

13 maja 1964

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski
francuski

Czas trwania

111 min

Reżyseria

J. Lee Thompson

Scenariusz

Betty Comden
Adolph Green

Muzyka

Nelson Riddle

Zdjęcia

Leon Shamroy

Scenografia

Ted Haworth
Jack Martin Smith

Montaż

Marjorie Fowler

Produkcja

Arthur P. Jacobs

Wytwórnia

Apjac-Orchard Productions

Dystrybucja

20th Century Fox

Pięciu mężów pani Lizy (ang. What a Way to Go!) – amerykańska komedia romantyczna z 1964 roku w reżyserii J. Lee Thompsona. Zdjęcia kręcono w Los Angeles.

Fabuła

Louisa May Foster jest młodą, romantyczną kobietą, która chce wychodzić za mąż z miłości, a nie dla pieniędzy. Jednakże twierdzi, że jest ofiarą klątwy, gdyż jest skłonna do ożenków z biedakami z miłości, wtedy przestaje być zaniedbywaną żoną i w rezultacie zostaje bogatą wdową, ponieważ jej mężowie umierają z powodu chciwości. By udowodnić swoją rację, jej czterech mężów umiera po osiągnięciu bogactwa.
W początkowej, przypominającej sen scenie filmu różowa trumna jest znoszona w dół z różowych schodów różowego pałacu. W trumnie Louisa w stroju żałobnym.
Kobieta chce oddać urzędowi skarbowemu ponad 200 mln dolarów, ale urzędnik uważa to za primaaprilisowy żart. Dlatego kobieta trafia do psychiatry dr Stephansona, któremu opowiada historię swojego życia.

Główne role

Nagrody i nominacje

37. ceremonia wręczenia Oscarów:

Nagrody BAFTA 1964:

Linki zewnętrzne