W tym artykule omówimy temat Petri Sarvamaa z różnych perspektyw i podejść, aby zapewnić czytelnikowi głębokie i pełne zrozumienie tego tematu, który jest dziś tak istotny. Uwzględnione zostaną aspekty historyczne, kulturowe, społeczne i naukowe związane z Petri Sarvamaa, aby zapewnić wszechstronną i całościową wizję jego znaczenia i wpływu w różnych obszarach. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę będziemy starali się zaoferować czytelnikowi pełną i zaktualizowaną wizję Petri Sarvamaa, w celu promowania krytycznej i wzbogacającej refleksji na temat tego tematu i jego wpływu na współczesne społeczeństwo.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
15 września 1960 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, dziennikarz |
Alma Mater | |
Partia |
Petri Sarvamaa (ur. 15 września 1960 w Joensuu) – fiński dziennikarz i politolog rosyjskiego pochodzenia, poseł do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji, członek Europejskiego Trybunału Obrachunkowego.
Jego matka Kaija Mollerus urodziła się w 1925 w Karijoki. Jego ojciec Borys Sacharow był Rosjaninem, urodził się w 1908 w Petersburgu, skąd w 1917 wraz ze swoją matką oraz dwiema siostrami uciekł przez Terijoki do Karelii Północnej. Do rodziny dołączył także jego ojciec[1].
Petri Sarvamaa w 1967 rozpoczął naukę w szkole podstawowej w helsińskiej dzielnicy Roihuvuori. W 1979 ukończył szkołę średnią w Roihuvuori[1]. W 1981 podjął studia na wydziale nauk politycznych Uniwersytetu Helsińskiego[1]. W 1989 zaczął pracować jako dziennikarz w CNN w Atlancie. Od 1990 do 2010 był zawodowo związany z fińskim publicznym nadawcą radiowym i telewizyjnym Yleisradio (zwłaszcza programami informacyjnymi stacji YLE TV1). Był zagranicznym korespondentem w Waszyngtonie, a także prezenterem wiadomości[2].
W wyborach europejskich w 2009 kandydował do Parlamentu Europejskiego VII kadencji z ramienia Partii Koalicji Narodowej. Mandat europosła objął 1 marca 2012, gdy zrezygnował z niego Ville Itälä. Przystąpił do grupy Europejskiej Partii Ludowej[3]. W 2014 ubiegał się o reelekcję, zajmując pierwsze niemandatowe miejsce wśród kandydatów swojego ugrupowania[4]. Mandat europosła utrzymał jednak, gdy wybrany na nowego przewodniczącego partii Alexander Stubb zrezygnował z jego objęcia przed rozpoczęciem VIII kadencji Europarlamentu. W 2019 został wybrany na kolejną kadencję PE[5].
W grudniu 2023 nominowany w skład Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (od czerwca 2024)[6]. W konsekwencji zrzekł się mandatu europosła (ze skutkiem na kilka tygodni przed końcem kadencji)[7].