Peter Warlock

W artykule przedstawionym poniżej Peter Warlock zostanie omówiony z różnych perspektyw, w celu zapewnienia kompleksowego spojrzenia na ten temat. Od jego pochodzenia i historii, poprzez jego dzisiejsze znaczenie, po możliwe przyszłe implikacje, ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego spojrzenia na Peter Warlock. Zostaną przeanalizowane jego różne aspekty, zbadane zostaną różne jego interpretacje i omówione kontrowersje wokół niego. Ponadto zbadane zostaną implikacje, jakie Peter Warlock ma w różnych kontekstach oraz przedstawione zostaną refleksje i opinie ekspertów w tej dziedzinie. Bez wątpienia ten artykuł będzie miał na celu rzucić światło na Peter Warlock i jego wpływ na społeczeństwo.

Peter Warlock
Imię i nazwisko

Philip Arnold Heseltine

Data i miejsce urodzenia

30 października 1894
Londyn

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 1930
Londyn

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, muzykolog

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Peter Warlock, właśc. Philip Arnold Heseltine[1] (ur. 30 października 1894 w Londynie, zm. 17 grudnia 1930 tamże[1][2]) – brytyjski kompozytor i muzykolog.

Życiorys

W latach 1908–1910 uczył się w Eton u Colina Taylora[1], następnie studiował w Kolonii[2]. Odbył roczne studia w zakresie filologii klasycznej na Uniwersytecie Oksfordzkim[2]. W 1910 roku podczas pobytu we Francji poznał Fredericka Deliusa, z którym później przyjaźnił się[1][2]. W 1915 roku został krytykiem muzycznym w „Daily Mail”[2]. Jako obdżektor odmówił służby wojskowej podczas I wojny światowej i w 1917 roku wyjechał do Irlandii, skąd wrócił po zakończeniu działań wojennych w 1918 roku[1]. W 1920 roku założył czasopismo muzyczne „The Sackbut”[1][2].

Zmagał się z depresją, popełnił samobójstwo zatruwając się gazem w swoim mieszkaniu[1].

Twórczość

W swojej twórczości kompozytorskiej nawiązywał do muzyki minionych epok, świadectwem jego zainteresowania muzyką renesansu jest wykorzystywanie melodii renesansowych tańców i nawiązywanie w pieśniach do tradycji angielskiej ayre, przejawiające się w akompaniamencie fortepianowym imitującym w swojej fakturze grę na lutni[2]. W utworach instrumentalnych wykorzystywał elementy galijskiej i celtyckiej muzyki ludowej[2]. W późniejszych kompozycjach zaczął stosować bardziej nowoczesne środki dźwiękowe, jak ograniczony materiał melodyczny czy modalność[2].

Swoje prace muzykologiczne poświęcał studiom nad muzyką dawną, przygotował liczne wydania i transkrypcje muzyki XVI i XVII wieku[2].

Prace

(na podstawie materiałów źródłowych[1])

  • Frederick Delius (Londyn 1923)
  • Songs of the Garden (Londyn 1925)
  • The English Ayre (Londyn 1926)
  • Carlo Gesualdo, Prince of Venosa: Musician and Murderer (z Cecilem Grayem, Londyn 1926)
  • J. Harrington: The Metamorphosis of Ajax (red. Jack Lindsay, Londyn 1927)
  • Thomas Whythorne (Londyn 1929)
  • Merry-go-down (Londyn 1929)
  • English Ayres, Elisabethan and Jacobean: A Discourse (Londyn 1932)
  • Giles Earle his Books (Londyn 1932)

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • An Old Song na małą orkiestrę (1917)
  • Serenade for Delius on his 60th Birthday na smyczki (1921–1922)
  • Capriol na smyczki (1926, wersja orkiestrowa 1928)

Pieśni na głos i fortepian

  • Music, when Soft Voices Die (1911)
  • Saudades (1917)
  • As Ever I Saw (1918)
  • My Gostly Fader (1918)
  • The Bayley Berith the Bell Away (1918)
  • Lillygay (1922)
  • Peterisms (1922)
  • Candlelight (1923)
  • The Frostbound Wood (1929)
  • The Fox (1930)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Corpus Christi na sopran, baryton i kwartet smyczkowy (1919–1923)
  • The Curlew na tenora, flet, rożek angielski i kwartet smyczkowy (1920–1921, zrewid. 1922)
  • 3 Carols na chór i orkiestrę (1923)
  • Sorrow’s Lullaby na sopran, baryton i kwartet smyczkowy (1927)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1551–1552. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 74–75. ISBN 978-83-224-0935-0.

Linki zewnętrzne