Partenit
Wygląd przypnij ukryj
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Republika | |||||
| Data założenia |
I wiek | ||||
| Prawa miejskie | |||||
| Burmistrz |
Nikołaj Koniew | ||||
| Wysokość |
80 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+ 380 (6560) | ||||
| Kod pocztowy |
98542 | ||||
Położenie na mapie Krymu  Partenit
| |||||
 44°34′35″N 34°20′23″E/44,576389 34,339722
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Partenit (ukr. Партені́т, ros. Партени́т) – osiedle typu miejskiego na południowym brzegu Krymu. Administracyjnie podlega ałusztańskiej Radzie Miejskiej.
Osiedle znajduje się w dolinie zamkniętej między morzem i górami. Na zachodzie oddzielone jest przez Ajudah od osiedla Gurzuf.
Dzień Osiedla oraz Dzień św. Jana Gockiego są obchodzone 9 lipca.
Historia
W dolinie partenickiej 100–35 tys. lat temu przebywali neandertalczycy. Świadczą o tym rzeczy znalezione w polu w pobliżu Partenitu. Znaleziska podobne są do noży: mają jeden bok płaski, a drugi obrobiony uderzeniami młotka. W okolicy osiedla został znaleziony także dobrze obrobiony młotek kamienny człowieka epoki brązu.
Starożytna grecka nazwa osiedla pochodzi od greckiego słowa παρθενος, które znaczy „dziewica”. Geograf arabski XII w. Ibn-Idrizi wymieniał Partenit jako Betrabita. W dokumentach genueńskich (Genua posiadała to osiedle w XIV–XV w.) Partenit nazywał się Partamice.
W latach od 1945 do 1991 rok Partenit nosił nazwę Frunzenskoje na cześć M. Frunzego.
Podział
Partenit dzieli się na 2 rejony umowne: górny i dolny.
Do rejonu górnego należą ulice: Budownicza, Szosa Frunzeńska, im. Wasylczenki. Największa wśród nich to Szosa Frunzeńska obejmująca 21 domów.
Do rejonu dolnego należą ulice: Zwycięstwa, Słoneczna, Partenicka, Parkowa, zaułek Skalisty. Wśród nich największa to Słoneczna obejmująca 15 domów.
Oba rejony łączą dwie drogi i jedne schody.
Schody w Partenicie
Infrastruktura
W osiedlu funkcjonuje szkoła ogólnokształcąca, szkoła muzyczna, ambulatorium, filia ałusztańskiej dziecięcej szkoły artystycznej, 2 sanatoria i dom wypoczynkowy. Działają także 2 biblioteki. Znane zespoły muzyczne to dziecięca orkiestra kameralna „Wirtuozi Partenitu” oraz zespół harmonistów. Działają wspólnoty Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego i baptystów.
Cerkiew prawosławna
Na terenie sanatorium „Krym” funkcjonuje delfinarium. W nim żyją 3 dorosłe butlonosy.
.jpg)
Partenit na tle Ajudahu
Zabytki
Zabytki sztuki ogrodowej i parkowej:
- Karasan (1. połowa XIX wieka) – obszar 18 ha, 220 gatunków roślin reliktowych;
- park domu wypoczynkowego „Ajwazowskie” (własność oligarchy S. Taruty)
- Zabytek przyrody – Góra Ajudah
Architektura:
- Zagroda Rajewskich (lata 80. XIX wieku – w parku „Karasan”)
- minaret meczetu (XVIII–XIX w.)
Archeologia:
- Osada Partenity (VI–XV w.)
- Osiedla, cerkwie, klasztory, budowle obronne na Ajudahu.
Park Domu wypoczynkowego „Ajwazowskie” – Gaj Oliwkowy
Pomniki: Awicenny, św. Jana Gockiego, M. Frunzego, rodaków poległych podczas II wojny światowej.
Partenit
Widok na sanatorium „Krym”Widok na sanatorium „Krym” i Góry Krymskie
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Partenicka rada osiedlowa.
- ↑ Włodzimierz Lebiediński: Dolina partenicka od morza i do gór. Symferopol: SONAT, 1999, s. 27–28. ISBN 966-7347-17-6. (ros.).
Linki zewnętrzne
- Przewodnik po Partenicie (ros.)
