W następnym artykule zbadamy wpływ Park Narodowy Lihué Calel na różne aspekty społeczeństwa. Park Narodowy Lihué Calel jest tematem zainteresowania i debaty od dawna, a jego wpływ rozciąga się na takie obszary, jak polityka, kultura, ekonomia i życie codzienne. Badając rolę Park Narodowy Lihué Calel w tych obszarach, zagłębimy się w wiele wymiarów, które składają się na jego dzisiejsze znaczenie i znaczenie. Mamy nadzieję, że poprzez szczegółową analizę rzucimy światło na wpływ, jaki Park Narodowy Lihué Calel ma na nasze życie i jak ukształtował świat, w którym żyjemy.
![]() | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie |
prowincja La Pampa |
Data utworzenia |
31 maja 1976 |
Powierzchnia |
325,14 km² |
Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie La Pampy ![]() | |
Położenie na mapie Argentyny ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Lihué Calel (hiszp. Parque nacional Lihué Calel) – park narodowy w Argentynie położony w departamencie Lihué Calel w południowej części prowincji La Pampa. Utworzony został 31 maja 1976 roku. Zajmuje obszar 325,14 km²[1][2][3].
Park obejmuje otoczone stepem pasmo górskie Lihué Calel. Jest to niewysokie, stare pasmo pochodzenia wulkanicznego (najwyższe wzniesienie ma wysokość 589 m n.p.m.). Góry mają zaokrąglone kształty, w najwyższych partiach są pozbawione roślinności. Park w całości leży na terenie ekoregionu Monte de Llanuras y Mesetas[4][5][6].
Klimat suchy. Średnie temperatury wynoszą około 7 °C zimą i 24 °C latem. Rocznie pada około 400 mm deszczu[6].
W parku rosną m.in.: Prosopis caldenia, Prosopis flexuosa, Jodina rhombifolia, uboczki z gatunków: Larrea divaricata, Larrea cuneifolia, Larrea nitida, a także Prosopis alpataco, Monthea aphylla, Schinus fasciculatus, Cercidium praecox, Disaria longispina, Ximenia americana, Cylindropuntia tunicata i Trichocereus candicans[6][7].
Rzadziej spotykane są: gailardia z gatunku Gaillardia cabrerae, Adesmia lihuelensis czy Brachystele dilatata z rodzaju Brachystele[6][7].
Z ssaków w parku żyją m.in.: puma płowa, jaguarundi amerykański, Lynchailurus pajeros, ocelot argentyński, opośnik patagoński, puklerzniczek karłowaty, bolomyszka ciemna, skunksowiec patagoński z podgatunku C. h. castaneus, nibylis argentyński, nibylis pampasowy, grizon mniejszy, gwanako andyjskie[6][8][2].
Z gatunków zagrożonych wyginięciem żyje tu m.in.: wiskaczoszczur czerwonawy i mara patagońska[8][2].
W parku występuje około 150 gatunków ptaków. Do rzadko spotykanych lub zagrożonych wyginięciem należą m.in.: urubitinga czubata, wdowik argentyński, koszykarek patagoński, kardynałka, kusacz Darwina, puszczyk jarzębaty, kamionek białogardły[6][8][2].
Park zamieszkuje kilka gatunków jaszczurek, takich jak: Homonota whitii z rodzaju Homonota, Teius teyou, Tupinambis rufescens i Tupinambis meridionae. Żyje tu kilka gatunków węży, takich jak: żararaka z gatunku Bothrops neuwiedi, żararaka urutu i Xenodon dorbignyi z rodzaju Xenodon. Płazy tu występujące to m.in.: Pleurodema nebulosum, aga i Odontophrynus occidentalis z rodzaju Odontophrynus[8][2].