Temat Park Narodowy Chapada Diamantina ma dziś ogromne znaczenie, ponieważ wpływa na wiele aspektów naszego codziennego życia. Istnieją różne punkty widzenia i opinie na ten temat, co sprawia, że jest to temat szeroko dyskutowany i wzbudzający duże zainteresowanie. W całej historii Park Narodowy Chapada Diamantina był przedmiotem licznych badań i badań mających na celu zrozumienie jego wpływu na społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty Park Narodowy Chapada Diamantina i przeanalizujemy jego znaczenie we współczesnym świecie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Park Narodowy Chapada Diamantina to temat zasługujący na naszą uwagę i refleksję.
![]() | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | |
Powierzchnia |
1521,41 km² |
Położenie na mapie Brazylii ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Chapada Diamantina – park narodowy położony w brazylijskim stanie Bahia. Utworzony został 17 września 1985 na mocy dekretu nº 91.655. Zajmuje obszar 1521,41 km²[1]. Ostoje ptaków IBA[2].
Park leży 300 km od wybrzeża[2]. Liczy 152 141,87 ha powierzchni[1]. Występuje tu roślinność typu caatinga, mata seca i inna roślinność kserofityczna. W Serra do Sincorá, na wysokości 800–1200 m n.p.m., występują epifity i zarośla bambusów[2].
W parku występuje krytycznie zagrożona małpa Callicebus barbarabrownae (Pitheciidae), kot tygrysi (Leopardus tigrinus), mrówkojad wielki (Myrmecophaga tridactyla), jaguar (Panthera onca), pancernik olbrzymi (Priodontes maximus) oraz puma (Puma concolor)[1].
Od 2008 BirdLife International uznaje Park Narodowy Chapada Diamantina za ostoję ptaków IBA. Wymienia 33 gatunki, które zaważyły na tej decyzji. Nie ma wśród nich krytycznie zagrożonych; zagrożone są urubitinga czarna (Buteogallus coronatus), amazonka pąsowa (Amazona vinacea), tyrańczyk brazylijski (Phylloscartes beckeri). Należą do nich także narażone: penelopa białobrewa (Penelope jacucaca), białogłowiec (Buteogallus lacernulatus), rudosterka błękitnoszyja (Pyrrhura cruentata), dzwonnik nagoszyi (Procnias nudicollis), dróżniczek kusy (Geositta poeciloptera) oraz ogończyk bursztynowy (Synallaxis whitneyi). 10 gatunków jest narażonych, np. kusacz żółtonogi (Crypturellus noctivagus) i zalotnik czarnołbisty (Augastes lumachella). Pozostałe to gatunki najmniejszej troski; przykładem jest mrowiec czarnolicy (Sakesphorus cristatus)[2].
Na terenie parku znajduje się wysoki na 340 m[3] (niektóre źródła podają wysokość do 420 m[4]) wodospad Cachoeira da Fumaça, co czyni go drugim – po wysokim na 353 m Cachoeira do El Dorado – pod względem wysokości w Brazylii[5], oraz najwyższy szczyt Bahii – Pico do Barbado. Przez cały park przebiega jedna utwardzona droga. W okolicy parku leży Lençóis, miasto przy dawnej kopalni diamentów. Najlepszy okres dla uprawiania turystyki przypada na czas od marca do października ze względu na sprzyjającą temperaturę i niższe opady[6].