W dzisiejszym świecie Park Narodowy „Kokczetaw” stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Park Narodowy „Kokczetaw” nabrał niespotykanego dotąd znaczenia w naszym nowoczesnym społeczeństwie. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Park Narodowy „Kokczetaw” odgrywa kluczową rolę w naszym codziennym życiu, wpływając na nasze decyzje, relacje międzyludzkie i sposób widzenia świata. Dlatego konieczne jest dokładne zrozumienie Park Narodowy „Kokczetaw” i jego implikacji, aby skutecznie poruszać się we współczesnym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Park Narodowy „Kokczetaw”, aby rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak istotny.
![]() | |
park narodowy | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Data utworzenia |
1996 |
Powierzchnia |
182 076 ha |
Położenie na mapie Kazachstanu ![]() | |
![]() |
Park Narodowy „Kokczetaw” (kaz. Көкшетау ұлттық паркі, Kökşetau ūlttyq parkı) – park narodowy na Pogórzu Kazachskim w północnym Kazachstanie. Położony w strefie przejściowej między syberyjską tajgą (na północy) a południowymi stepami. Park znajduje się w rejonie Zerendy w obwodzie akmolskim i w rejonie Ajyrtau w obwodzie północnokazachstańskim. Najbliższymi miastami są Kokczetaw - 45 km oraz Astana 275 km[1][2].
Park Narodowy „Kokczetaw” znajduje się w leśno-stepowym regionie Wyżyny Kokczetaw w północnym Kazachstanie. Teren składa się z niskich gór i wzgórz, pofałdowanych równin aluwialnych ze złożonymi sieciami strumieni i wielu znaczących jezior w zagłębieniach. W parku jest pięć głównych sektorów:
Klimat w regionie Kokczetaw to wilgotny klimat kontynentalny, podtyp chłodnego lata (klasyfikacja Koeppen Dfb). Klimat ten charakteryzuje się dużymi wahaniami temperatury, zarówno dobowymi, jak i sezonowymi, z łagodnymi latami i mroźnymi zimami. Średnie opady 13 mm rocznie (maksymalnie latem) Średnia temperatura waha się od -16,1 °C w styczniu do 19,7 °C w lipcu[5].
Obszar charakteryzuje się łąkami stepowymi, głównie lasami sosnowymi (Pinus sylvestris) z brzozą i osiką. Powszechnymi krzewami są jałowiec, dzika róża, głóg i wierzba. Duża część obszaru stepowego została dotknięta wcześniejszą orką i wypasem. Naukowcy zarejestrowali 597 gatunków roślin naczyniowych, z których 36 to reliktowe gatunki borealne, odzwierciedlające leśny, wyspiarski charakter tego obszaru[5]. Park jest dobrze znany z ryb, zwykle szczupaków, płoci i karpi. Na terenie parku znanych jest 363 gatunków kręgowców: 224 ptaki, 51 ssaków, 5 gadów, 1 płaz i 19 gatunków ryb. Prawie połowa gatunków ssaków to gryzonie, z przedstawicielami stepów, pustyni i lasów, takimi jak mysz brzozowa, leming stepowy i chomik Jungar. Obecność dużej liczby gryzoni przyciąga drapieżniki, w tym lisa, wilka, borsuka, gronostaje i łasice. Większe ssaki to dziki, łosie i znaczna populacja sarny syberyjskiej[5].