W dzisiejszych czasach Padalec kolchidzki to bardzo ważny problem, który dotyka ludzi na całym świecie. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo Padalec kolchidzki był przedmiotem debaty i refleksji zarówno ekspertów, jak i obywateli. W tym artykule zbadamy różne aspekty Padalec kolchidzki, od jego ewolucji w czasie po jego dzisiejsze znaczenie. Przyjrzymy się również wpływowi Padalec kolchidzki na różne aspekty życia codziennego i zbadamy możliwe rozwiązania pozwalające sprostać wyzwaniom związanym z Padalec kolchidzki. Mamy nadzieję, że dzięki tej eksploracji zapewnimy pełniejszy i bardziej dogłębny obraz Padalec kolchidzki i jego wpływu na współczesne społeczeństwo.
Anguis colchica | |||
(Nordmann, 1840) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
padalec kolchidzki | ||
Synonimy | |||
|
Padalec kolchidzki, padalec wschodni[4] (Anguis colchica) – gatunek beznogiej jaszczurki z rodziny padalcowatych, wydzielony w 2010 roku z padalca zwyczajnego[2][4][1].
Występuje od Europy Środkowej do Iranu oraz prawdopodobnie we wschodniej Skandynawii[2]. Jego zasięg występowania w Polsce obejmuje przypuszczalnie południowo-wschodnią i wschodnią część kraju[4].
Padalec zwyczajny Anguis fragilis (sensu lato) został podzielony w 2010 roku na 3 gatunki. Są to:
Do takich wniosków doszedł zespół badaczy pracujących pod kierownictwem Václava Gvoždíka. Podstawą były wyniki analizy mitochondrialnego oraz jądrowego DNA[2][4].
W Polsce występują dwa pierwsze gatunki[4].
Z Czech i Węgier znane są mieszańce padalca zwyczajnego oraz kolchidzkiego[4].
Padalec kolchidzki występuje od Czech i regionu Bałtyku w Europie Środkowej aż do Iranu oraz prawdopodobnie we wschodniej Skandynawii i na północno-wschodnich Bałkanach[2]. Jego zasięg występowania w Polsce nie jest dokładnie zbadany. Przypuszczalnie obejmuje południowo-wschodnią i wschodnią część kraju[4].
Natomiast padalec zwyczajny (sensu stricto) zamieszkuje Europę Zachodnią i Środkową, północno-zachodnie Bałkany i prawdopodobnie zachodnią Skandynawię[2].
Morfologia padalca kolchidzkiego jest niedostatecznie poznana[2]. Różnice pomiędzy tym gatunkiem a padalcem zwyczajnym (sensu stricto) są zestawione w poniższej tabeli[2][4]:
padalec kolchidzki Anguis colchica |
padalec zwyczajny Anguis fragilis | |
---|---|---|
tarcze przedczołowe | oddzielone (pileus typu C)[2][4], mogą stykać się narożami (B), rzadko krawędziami (A)[2] |
stykają się krawędziami (A) |
otwór słuchowy | wyraźny | niewyraźny |
liczba rzędów łusek na tułowiu |
26–30 | 24–26 |
turkusowe plamki na grzbiecie[2],([4]) |
częste u samców rzadkie u samic |
rzadkie, tylko u samców |
niebieskie ubarwienie spodu ciała[4] |
samce | samice |
Szczyt głowy[4] lub też czaszkowa okolica głowy (jej powierzchnia grzbietowa) u jaszczurek czy węży[3] jest określana terminem pileus[4][3].
Cechy morfologiczne odróżniające te gatunki odpowiadają z grubsza różnicom pomiędzy dawniej rozpoznawanymi formami fragilis i colchica[2].