W tym artykule zajmiemy się tematem Otto Modersohn i zbadamy jego wiele aspektów. Otto Modersohn to temat, który w ostatnich latach przyciągnął uwagę wielu osób, wywołując debatę, zainteresowanie i refleksję w różnych obszarach. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w środowisku akademickim, Otto Modersohn zachęca nas do refleksji nad jego znaczeniem i zanurzenia się w jego złożoności. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i podejścia związane z Otto Modersohn, aby zrozumieć jego zasięg i wpływ na nasze codzienne życie.
![]() Portret śpiącego Otto Modersohna (niem. Otto Modersohn, schlafend) Paula Modersohn-Becker, 1906 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Otto Modersohn (ur. 22 lutego 1865 w Soest, zm. 10 marca 1943 w Rotenburgu) – niemiecki malarz pejzażysta, współzałożyciel kolonii artystycznej Worpswede.
Otto Modersohn urodził się 22 lutego 1865 w Soest[1]. Od 1884 roku studiował w Kunstakademie Düsseldorf w 1888 roku przeniósł się do Karlsruhe[2], gdzie uczył się u Hermanna Baischa (1846–1894)[1].
Przyjaźnił się z Fritzem Mackensenem (1866–1953), z którym odbył dwie podróże studialne w 1886 roku w góry Harzu i w 1888 roku po Westfalii[1]. Kiedy w 1889 roku Mackensen osiadł w Worpswede, Modersohn dołączył do niego[2]. Wkrótce wraz z Hansem am Ende (1864–1918), Fritzem Overbeckiem (1869–1909) i Heinrichem Vogelerem (1872–1942), którzy dołączyli do Mackensena w okresie 1893–1894, współzałożył kolonię artystyczną Worpswede[3].
W 1895 roku malarze z Worpswede wystawili razem swoje prace w Pałacu Szklanym w Monachium i zaistnieli zbiorowo na niemieckiej scenie sztuk pięknych[3]. Nowa Pinakoteka zakupiła obraz Modersohna Sturm im Teufelsmoor[1]. Worpswede przyciągnęło kolejnych artystów, m.in. poetę Rainera Marię Rilkego (1875–1926), który w swojej monografii Worpswede zawarł portrety pięciu malarzy, w tym Otto Modersohna[4][5]. Modersohn zaprzyjaźnił się z Rilkem i z okazji ślubu Rilkego z rzeźbiarką Clarą Westhoff (1878–1954) podarował im obraz Mondnacht mit Paar im Garten (1898)[1].
W 1897 roku Modersohn ożenił się z Heleną Schröder, z którą miał córkę Elsbeth[2]. W 1899 roku Modersohn opuścił kolonię[2]. Po śmierci żony w 1900 roku, ożenił się ponownie w 1901 roku ze swoją uczennicą malarką Paulą Becker, z którą powrócił do Worpswede w 1907 roku[2][1]. W 1907 roku urodziła się jego druga córka Mathilde[2]. Paula Becker umarła wkrótce wskutek zatoru[2]. W 1908 roku Modersohn przeprowadził się do sąsiedniej wioski Fischerhude i rok później ponownie ożenił – z córką zaprzyjaźnionego malarza Heinricha Brelinga (1849–1914) Louise Breling, z którą miał dwóch synów Ulricha (1913–1943) i Christiana (1916–2009)[2].
Modersohn pracował intensywnie aż do 1936 roku, kiedy stracił wzrok[1]. Zmarł 10 marca 1943 roku w Rotenburgu[1].
Modersohn zafascynowany był pejzażem[1]. Inspiracją dla jego twórczości były obrazy Böcklina oraz dzieła francuskich pejzażystów ze szkoły z Barbizon – Corota (1796–1875), Daubigny’ego (1817–1878), Dupré (1811–1889), Jeana-François Milleta (1814–1875) i Rousseau (1812–1867), które zobaczył w oryginale podczas III. Międzynarodowej Wystawy Sztuki w Monachium w 1888[1]. Jego wczesne prace to małoformatowe naturalistyczne studia o stonowanych barwach[1]. Z czasem zwrócił się ku impresjonizmowi, a później ku ekspresjonizmowi[1].