W tym artykule o Otto I (hrabia Geldrii) przyjrzymy się różnym aspektom związanym z tym tak aktualnym dzisiaj tematem. W następnych kilku linijkach przeanalizujemy jego pochodzenie, ewolucję w czasie i wpływ na społeczeństwo. Przeanalizujemy także różne perspektywy i opinie na temat Otto I (hrabia Geldrii), a także jego znaczenie w teraźniejszości i przyszłości. Celem tego artykułu jest przedstawienie przeglądu i pełnego przeglądu Otto I (hrabia Geldrii), w celu umożliwienia czytelnikom głębszego zrozumienia tego tematu i jego implikacji w różnych obszarach.
![]() | |
hrabia Geldrii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka |
Agnieszka z Arnsteinu |
Żona |
Ryszarda z Bawarii |
Dzieci |
Henryk, Gerard III, Otto, Ludwik, Adelajda, Małgorzata, Ermengarda, Mechtylda |
Otto I (zm. w 1207 r.) – hrabia Geldrii i Zutphen od 1182 r.
Otto był drugim synem hrabiego Geldrii Henryka I i Agnieszki, córki Ludwika II, hrabiego Arnsteinu. Starszy brat Gerard zmarł przed śmiercią ojca, dzięki czemu Otto w 1182 r. odziedziczył hrabstwa Geldrii i Zutphen. Pierwsze lata jego rządów zdominował konflikt z biskupami Utrechtu, w którym uczestniczyli też inni sąsiedzi Geldrii. Przerwany został ogłoszeniem III wyprawy krzyżowej, w której Otto wziął udział.
W 1190 r. Otto wrócił do ojczyzny. Nadał prawa miejskie Zutphen, jako pierwszemu miastu w swoim hrabstwie i jednemu z pierwszych w Niderlandach. Na powrót rozgorzał konflikt z biskupami Utrechtu, a także Brabancją, który zakończony został dopiero w 1202 r. mediacją króla Niemiec Ottona IV z Brunszwiku; Otto, który wcześniej poparł w zmaganiach o tron niemiecki Hohenstaufów, musiał przyjąć jej warunki, ponieważ znajdował się w niewoli księcia Brabancji Henryka I. Aktywnie uczestniczył w konflikcie o sukcesję w hrabstwie Holandii.
Został pochowany w kościele klasztornym w Kamp.
Otto w 1185 r. poślubił Ryszardę, córkę księcia Bawarii Ottona I Wittelsbacha. Otto i Ryszarda mieli co najmniej ośmioro dzieci:
Ryszarda po śmierci Ottona wstąpiła do klasztoru w Roermond, gdzie zmarła w 1231 r. jako ksieni.