W tym artykule zbadamy temat Otto Geßler z różnych perspektyw, aby zaoferować pełną i szczegółową wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny. Przeanalizujemy jego genezę, obecne trendy z nim związane, różne podejścia w tym zakresie i jego wpływ na społeczeństwo. Zbadane zostaną także praktyczne i teoretyczne implikacje Otto Geßler, a także jego znaczenie w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Mamy nadzieję, że dzięki dogłębnej analizie zapewnimy naszym czytelnikom głębsze i bardziej szczegółowe zrozumienie Otto Geßler oraz zachęcimy do konstruktywnego dialogu na ten temat.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1875 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 marca 1955 |
Minister Obrony Rzeszy Niemieckiej | |
Okres |
od 27 marca 1920 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Otto Geßler (ur. 6 lutego 1875 w Ludwigsburgu, zm. 24 marca 1955 w Lindenberg im Allgäu) – niemiecki polityk, minister obrony narodowej (Reichswehrminister).
Utrzymał się na stanowisku ministra obrony narodowej prawie osiem lat mimo różnych zmian rządów. Ściśle współpracował z Hansem von Seecktem. Ustąpił w styczniu 1928 po wyjściu na jaw tzw. Afery Lohmanna, dotyczącej finansowania Reichsmarine. Został zastąpiony przez Wilhelma Groenera. Od 1928 do 1933 przewodniczył organizacji opiekującej się grobami niemieckich żołnierzy – Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge.
Wycofał się z życia politycznego po dojściu Hitlera do władzy. W czasie II wojny światowej zaangażował się w podziemny ruch antyhitlerowski. Został aresztowany i osadzony w obozie Ravensbrück.
Po wojnie doradzał bawarskiemu premierowi Fritzowi Schäfferowi. Przewodniczył Bawarskiemu Czerwonemu Krzyżowi, a w latach 1950–1952 przewodniczył Niemieckiemu Czerwonemu Krzyżowi. Od 1950 do 1955 zasiadał w Senacie landu Bawaria[1].