Dziś Otto Furrer nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy jest to Otto Furrer na poziomie osobistym, zawodowym, politycznym czy społecznym, nie można zaprzeczyć, że jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach naszego życia. W całej historii Otto Furrer był przedmiotem żarliwej debaty, wyczerpujących badań i głębokiej refleksji. W tym artykule zagłębimy się w świat Otto Furrer, aby zbadać jego wiele aspektów, wyzwań i możliwości. Od jego początków do obecnego stanu, zbadamy, jak Otto Furrer ukształtował naszą rzeczywistość i jak będzie to robić w przyszłości.
Data i miejsce urodzenia |
19 października 1903 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 lipca 1951 | ||||||||||||||||||||||||
Klub |
Skiclub Zermatt | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Otto Furrer (ur. 19 października 1903 w Zermatt, zm. 26 lipca 1951 na Matterhornie) – szwajcarski narciarz alpejski, klasyczny i biathlonista, pięciokrotny medalista mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim.
W 1928 roku Furrer wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Sankt Moritz. W biegu na 18 km zajął 21. miejsce[1], a w patrolu wojskowym, który był dyscypliną pokazową, zajął trzecie miejsce[2].
Trzy lata później, na mistrzostwach świata w narciarstwie alpejskim w Mürren wywalczył srebrny medal w zjeździe. W zawodach tych rozdzielił na podium dwóch rodaków: Waltera Pragera i Fritza Steuriego[3]. Najlepsze wyniki osiągnął podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo w 1932 roku, gdzie zdobył trzy medale. Najpierw zajął trzecie miejsce w zjeździe, przegrywając tylko z Austriakiem Gustavem Lantschnerem i kolejnym Szwajcarem, Davidem Zoggiem[4]. Następnie był drugi w slalomie, plasując się między Friedlem Däuberem z Niemiec i Austriakiem Hansem Hauserem[5]. Wyniki te pozwoliły mu zwyciężyć w kombinacji alpejskiej, przed Hauserem i Lantschnerem[6]. Ostatni medal zdobył na mistrzostwach świata w Innsbrucku w 1933 roku, gdzie zajął trzecie miejsce w kombinacji. Na tych samych mistrzostwach był piąty w zjeździe i czwarty w slalomie, gdzie walkę o medal przegrał ze Steurim o 0,4 sekundy[7]. Startował także w mistrzostwach świata w Mürren w 1935 roku, gdzie jego najlepszym wynikiem było szóste miejsce w slalomie[8].
W latach 1931 (Mürren), 1932 (Sankt Anton am Arlberg) i 1934 (Mürren) wygrywał rywalizację w slalomie, zjeździe i kombinacji w ramach zawodów Arlberg-Kandahar[9]. Wygrał także zawody Parsenn-Derby w Davos w 1933 roku[10].
Uprawiał także skialpinizm oraz alpinizm, był również przewodnikiem górskim. Furrer był współzałożycielem ośrodka narciarskiego w rodzinnym Zermatt. Ponadto stworzył szkołę narciarską, której był dyrektorem od 1935 roku do śmierci.
Zginął 26 lipca 1951 r., kiedy podczas zejścia z Matterhornu pękła lina, co spowodowało upadek i śmierć na miejscu[11].
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2.![]() |
20 lutego | 1931 | ![]() |
Zjazd | 1:56,2 | +21,8 | ![]() |
DNS[12] | 23 lutego | 1931 | ![]() |
Slalom | 0:54,6 | - | ![]() |
3.![]() |
4 lutego | 1932 | ![]() |
Zjazd | 5:10,0 | +12,6 | ![]() |
2.![]() |
6 lutego | 1932 | ![]() |
Slalom | 1:26,1 | +0,9 | ![]() |
1.![]() |
6 lutego | 1932 | ![]() |
Kombinacja | 97,555 pkt | - | - |
5. | 8 lutego | 1933 | ![]() |
Zjazd | 5:07,0 | +9,6 | ![]() |
4. | 9 lutego | 1933 | ![]() |
Slalom | 2:29,9 | +11,2 | ![]() |
3.![]() |
9 lutego | 1933 | ![]() |
Kombinacja | 96,10 pkt | +1,13 pkt | ![]() |
6. | 24 lutego | 1935 | ![]() |
Slalom | 1:46,1 | +7,9 | ![]() |
12.[13] | 25 lutego | 1935 | ![]() |
Zjazd | 3:30,4 | +19,0 | ![]() |
7.[14] | 25 lutego | 1935 | ![]() |
Kombinacja | 96,63 | -4,24 | ![]() |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
21. | 17 lutego | 1928 | ![]() |
18 km stylem klasycznym | 1:37:01 | +20:04 | ![]() |