Otho FitzGerald

W tym artykule poznamy fascynujący świat Otho FitzGerald. Od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo – przyjrzymy się szczegółowo wszystkim aspektom związanym z Otho FitzGerald. Temat ten przyciągnął uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, dlatego na tych stronach będziemy analizować najważniejsze aspekty związane z Otho FitzGerald. Niezależnie od tego, czy z perspektywy historycznej, naukowej, kulturowej czy społecznej, ten artykuł oferuje wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć znaczenie i zakres Otho FitzGerald w dzisiejszym świecie. Jesteśmy pewni, że prezentowane tutaj informacje wzbudzą zainteresowanie i ciekawość tych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę na temat Otho FitzGerald.

Wiadomość od Królowej, Lord Otho FitzGerald na karykaturze Leslie Warda (1873)

Otho Augustus FitzGerald (ur. 10 października 1827, zm. 19 listopada 1882) – brytyjski arystokrata i polityk, kompozytor- i fotograf amator, młodszy syn Augustusa FitzGeralda, 3. księcia Leinster i Charlotte Stanhope, córki 3. hrabiego Harrington.

W 1858 r. został porucznikiem huzarów z Lancashire. 14 grudnia 1861 r. poślubił Ursulę Lucy Grace Bridgeman (zm. 14 listopada 1883), córkę wiceadmirała Charlesa Bridgemana i Elizy Chamberlain, córki sir Henry’ego Chamberlaina, 1. baroneta, wdowę po lordzie Londesborough. Otho i Ursula mieli razem syna i córkę:

  • major Gerald Otho FitzGerald (25 września 1862 – 20 marca 1919)
  • Ina Blanche Georgie FitzGerald (12 stycznia 1864 – 6 lipca 1910), żona majora Arthura Pageta, miała dzieci

Dzięki temu małżeństwu lord FitzGerald znacznie poprawił swój status majątkowy. W 1865 r. wystartował w wyborach do Izby Gmin z okręgu Kildare i te wybory wygrał. W polityce związany był z Partią Liberalną. W 1866 r. otrzymał urząd Skarbnika Dworu Królewskiego, ale utracił go jeszcze w tym samym roku, wskutek wyborczej porażki liberałów. Również w 1866 r. został zaprzysiężony na członka Tajnej Rady. W 1868 r. otrzymał urząd Kontrolera Dworu Królewskiego, który sprawował do 1874 r.

W tym samym roku utracił miejsce w Izbie Gmin i wycofał się z czynnego życia politycznego. Zajął się swoimi pasjami - fotografią i komponowaniem. W 1874 r. zakupił Dębowy Dwór (Oakley Court) nad Tamizą. Zmarł w wieku 55 lat. Wraz z żoną jest pochowany w kościele św. Andrzeja w Clewer.