Motyw Oleg Kononow to taki, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Ze względu na swoje znaczenie we współczesnym społeczeństwie Oleg Kononow był przedmiotem debat, dyskusji i badań. Od wpływu na życie codzienne po wpływ na kulturę i politykę, Oleg Kononow okazał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i różnorodnością. Ponieważ opinie i perspektywy na temat Oleg Kononow stale ewoluują, ważne jest zbadanie i zrozumienie wszystkich aspektów tego tematu, aby wyrobić sobie świadomą opinię. W tym artykule zagłębimy się w świat Oleg Kononow, aby zbadać jego różne aspekty i odkryć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Oleg Gieorgijewicz Kononow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Oleg Gieorgijewicz Kononow (ros. Олег Георгиевич Кононов, biał. Алег Георгіевіч Конанаў, Aleh Hieorhijewicz Konanau; ur. 23 marca 1966 w Kursku) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, trener piłkarski.
W 1984 roku, w trakcie odbywania służby wojskowej w mieście Lida, zgłosił się na testy do Iskry Smoleńsk i został umieszczony w zespole rezerw[1]. W 1986 roku przeszedł do Dniapro Mohylew (Druga Liga ZSRR)[1]. Występował też w zespołach Zoria Woroszyłowgrad, KIM Witebsk[2]. W sezonie 1992/93 bronił barw niemieckiego półzawodowego zespołu SGV Freiberg. Potem powrócił do Witebska, gdzie grał w klubach Lakamatyu i Dźwina[2]. Podczas przerwy zimowej sezonu 1994/95 podpisał kontrakt z Ruchem Chorzów, stając się pierwszym obcokrajowcem w historii klubu[1][2]. Po spadku Ruchu z I ligi powrócił do ojczyzny, gdzie został piłkarzem Naftana Nowopołock[2]. Ostatnim jego klubem była Tarpieda Mińsk, w której zakończył karierę piłkarską w 1999 roku[2].
W początkach kariery trenerskiej pracował jako asystent Anatola Jurewicza w Tarpiedzie Mińsk, Lakamatyu Mińsk oraz Metałurhu Zaporoże. W latach 2005–2008 kierował akademią piłkarską Sheriffa Tyraspol oraz pracował w sztabie szkoleniowym zespołu seniorów. W 2008 roku zatrudniony jako trener Karpat Lwów[3]. 18 października 2011 z powodu nieudanego startu drużyny w mistrzostwach jego kontrakt rozwiązano[3]. 20 stycznia 2012 objął stanowisko dyrektora generalnego w FK Sewastopol[4]. 12 czerwca 2012 objął stanowisko głównego trenera FK Sewastopol[5]. 11 sierpnia 2013 odszedł do FK Krasnodar[6], z którym dotarł do finału Pucharu Rosji 2013/14 i 1/16 finału Ligi Europy 2015/16[2]. W 2017 roku trenował Achmat Grozny, a w 2018 roku Arsienał Tuła. 12 listopada 2018 rozwiązał umowę z Arsienałem i podpisał kontrakt ze Spartakiem Moskwa[7][8], którym kierował do 29 września 2019[9]. 5 lutego 2020 objął Riga FC[10].
Jest absolwentem Smoleńskiego Instytutu Wychowania Fizycznego[1]. W drugiej połowie lat 90. uzyskał obywatelstwo Białorusi[1].